Ψήφισε τη λέξη της χρονιάς

Έρχονται στην Ελλάδα ο Ilan Pappé και η Rafeef Ziadah

Ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός και η Παλαιστίνια ποιήτρια σε μια εκδήλωση του BDS Greece

Ο Ilan Pappé και η Rafeef Ziadah στην Αθήνα Ένας Ισραηλινός ιστορικός συναντά μια Παλαιστίνια ποιήτρια  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  - Αθήνα 18/12/2019                                Το BDS Greece, η ελληνική πρωτοβουλία του διεθνούς κινήματος για το μποϊκοτάζ του κράτους του Ισραήλ, προσκαλεί στην Ελλάδα τον διακεκριμένο Ισραηλινό ιστορικό Ilan Pappé και την διεθνούς φήμης Παλαιστίνια ποιήτρια, ακαδημαϊκό και ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Rafeef Ziadah, την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου στις 19:30, στο κτίριο της Νομικής Αθηνών, αμφιθέατρο Παπαρρηγοπούλου (είσοδος από Σόλωνος 57). Στις ομιλίες τους με τίτλο «Παλαιστίνη: Εποικιστική αποικιοκρατία, σιωνισμός και κίνημα BDS» θα  αναφερθούν στις τελευταίες εξελίξεις στα παλαιστινιακά εδάφη, το «κυνήγι μαγισσών» εναντίον όσων στέκονται αλληλέγγυοι στον Παλαιστινιακό λαό αλλά και την τεράστια απήχηση που γνωρίζει το κίνημα BDS σε όλο τον κόσμο. Στη συζήτηση θα εξεταστεί ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον αντι-σιωνισμό και τον αντι-σημιτισμό και γιατί η ταύτιση των δυο, που επιχειρείται από αρκετές κυβερνήσεις, αποτελεί απειλή για τις εβραϊκές και παλαιστινιακές κοινότητες σε όλο τον κόσμο.        Ο Ilan Pappé είναι καθηγητής ιστορίας και διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παλαιστινιακών Σπουδών, στο πανεπιστήμιο του Έξετερ. Εμβληματική μορφή του ρεύματος των «Νέων Ιστορικών» άσκησε δριμεία κριτική στην επίσημη αφήγηση και εδραιωμένες  αντιλήψεις για την αποικιοκρατία στον αραβικό κόσμο και το ρόλο του Ισραήλ σε αυτή. Το ελληνικό και το διεθνές κοινό τον έχουν γνωρίσει από βιβλία του όπως:  "Ιστορία της σύγχρονης Παλαιστίνης", "The Making of the Arab-Israeli Conflict, 1947-1951" ("H δημιουργία της αραβο-ισραηλινής διένεξης, 1947-1951"), και "The Ethnic Cleansing of Palestine" ("Η εθνοκάθαρση στην Παλαιστίνη").   Η Rafeef Ziadah είναι ποιήτρια, ακαδημαϊκός και ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γεννημένη στο Λίβανο, από οικογένεια Παλαιστίνιων προσφύγων έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο μετατρέποντας τις εμπειρίες της από το ρατσισμό και τις διώξεις του λαού της σε γνωστά ποιήματα όπως το Hadeel, και καλλιτεχνικά δρώμενα. Έχει συνεργαστεί με ορισμένους από τους σημαντικότερους Παλαιστίνιους καλλιτέχνες της εποχής της ενώ έργα της έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλα φεστιβάλ σε όλη την Ευρώπη. Το Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων, Κυρώσεις (BDS) είναι ένα παγκόσμιο κίνημα που ξεκίνησε ύστερα από το αίτημα της παλαιστινιακής κοινωνίας για ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα. Το BDS υποστηρίζει την απλή αρχή ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Εμπνευσμένη από το νοτιοαφρικανικό κίνημα κατά του απαρτχάιντ, η έκκληση του BDS προτρέπει για δράση έτσι ώστε να πιεστεί το Ισραήλ να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο. Είναι ένα κίνημα αντίπαλο προς κάθε μορφή ρατσισμού (συμπεριλαμβανομένου του αντισημιτισμού) το οποίο στρέφεται ενάντια σε επίσημους θεσμούς και κρατικές ή επιχειρηματικές επιλογές και επ' ουδενί ενάντια σε πρόσωπα ή ταυτότητες. Στηρίζεται στη διαπίστωση ότι το παλαιστινιακό ζήτημα παραμένει ένα από τα πιο επείγοντα προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον πλανήτη ΑΘΗΝΑ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019  BDS Greece bdsgreece.net facebook event e-mail: info@bdsgreece.net Την αφίσα της εκδήλωσης επιμελήθηκε ο  AspalaxComix Copyright © 2019 BDS Greece, All rights reserved. BDS Greece Our mailing address is: BDS Greece G. Gennadiou 6 Athens, Attica 106 78 Greece Add us to your address book Want to change how you receive these emails? You can update your preferences or unsubscribe from this list.

Μητσοτάκης με και χωρίς, καρέκλα

Ο χρήστης ΟΜΑΔΑ ΜΝΗΜΗΣ έχει μεταφορτώσει το βίντεο Κ.Μητσοτάκης ΧΩΡΙΣ καρέκλα: Άμεσα η ανάπτυξη στο 4% - Κ. Μητσοτάκης ΜΕ καρέκλα: 2,8% η ανάπτυξη Κυριάκος Μητσοτάκης ΧΩΡΙΣ κ...

	1:00 Κ.Μητσοτάκης ΧΩΡΙΣ καρέκλα: Άμεσα η ανάπτυξη στο 4% - Κ. Μητσοτάκης... ΟΜΑΔΑ ΜΝΗΜΗΣ Λάβατε το συγκεκριμένο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου επειδή επιλέξατε να δέχεστε ενημερώσεις από

Να ανοίξει τώρα το σχολείο της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος “η Ενότητα” στο 144 δημοτικό σχολείο Αθήνας Συγκέντρωση Δευτέρα18 Νοέμβρη 4μμ ΠλατείαΕθνικής Αντίστασης, Δημαρχείο Αθήνας (οδός Αθηνάς)

ΠΑΚΙΣΤΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ "Η ΕΝΟΤΗΤΑ"

Να ανοίξει τώρα το σχολείο

της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος "η Ενότητα"

στο 144 δημοτικό σχολείο Αθήνας

Συγκέντρωση

Δευτέρα 18 Νοέμβρη 4μμ

Πλατεία Εθνικής Αντίστασης,

Δημαρχείο Αθήνας (οδός Αθηνάς)

Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στα Γραφεία μας την Δευτέρα 11 Νοεμβρίου συμμετείχαν εκπρόσωποι από τις παρατάξεις που στηρίζουν το αίτημα μας να δοθούν τώρα οι αίθουσες του 144 δημοτικού σχολείου για να λειτουργήσει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το σχολείο της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος "η Ενότητα". Συμμετείχαν δημοτικοί σύμβουλοι και εκπρόσωποι της Ανοιχτής Πόλης, της Αθήνα Είσαι Εσύ, της Λαϊκής Συσπείρωσης, της Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας και της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνας.

Η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος "η Ενότητα" χαιρετίζει τα σωματεία των εκπαιδευτικών, τους συλλόγους γονέων, τις δημοτικές παρατάξεις για την στήριξη τους. Έχουμε λάβει δεκάδες ψηφίσματα συμπαράστασης τα οποία και θα καταθέσουμε στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας στις 18 Νοέμβρη.

Ζητάμε να λειτουργήσει το σχολείο μας στο 144 δημοτικό σχολείο στα Σεπόλια άμεσα και δωρεάν, όπως τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή κάθε Κυριακή και Ιούλιο-Αύγουστο 2020 Σάββατο και Κυριακή.

Καλούμε σε συγκέντρωση στήριξης του αιτήματος μας την Δευτέρα 18 Νοέμβρη στις 4μμ στην Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, την μέρα συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας.

Καλούν η "Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος "η Ενότητα", η ΚΕΕΡΦΑ, δημοτικές παρατάξεις, σωματεία, εκπαιδευτικοί, γονείς, η Ένωση γυναικών και οι μαθητές του σχολείου της "Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος "η Ενότητα"

Επικοινωνία με: Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος "Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος "η Ενότητα", 6943003600 

Οι Antifa της Celtic κατά φασισμού

Η απάντηση των οπαδών της Celtic σε αυτούς της Λάτσιο.

Ο Μουσολίνι και η ερωμένη του κρεμασμένοι.

Κερκίδες antifa.

Διακήρυξη: Δημοκρατικό κάλεσμα ένταξης στον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΤΑΞΗΣ

ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ- ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Όλες και όλοι εμείς οι πολίτες που πιστεύουμε στις αξίες της ελευθερίας, της κοινωνικής προόδου, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.

Όλες και όλοι εμείς που οραματιζόμαστε μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και αγωνιούμε για τη βιωσιμότητα του πλανήτη.

Όλες και όλοι εμείς που όλα τα προηγούμενα χρόνια βρεθήκαμε απέναντι στην ιδιοτέλεια, στον ακραίο ατομισμό και ανταγωνισμό που οδηγεί σε ένα πόλεμο όλοι εναντίoν όλων, στην περιθωριοποίηση των ευάλωτων κομματιών της κοινωνίας, των γυναικών, και των νέων.

Όλες και όλοι εμείς που αντισταθήκαμε στις συνέπειες της κρίσης και τις πολιτικές λιτότητας, στην υποβάθμιση του κόσμου της εργασίας, του δημοσίου χώρου, των γειτονιών μας, των σχολείων και νοσοκομείων μας.

Όλες και όλοι εμείς που παλέψαμε να μετατρέψουμε αυτές τις αντιστάσεις σε εφαρμόσιμες πολιτικές, με επιτυχίες και αποτυχίες, αλλά που θέλουμε να συνεχίσουμε να παλεύουμε για ένα άλλο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό μοντέλο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Όλες και όλοι εμείς οι πολίτες του σήμερα που εμπνεόμαστε από τους μεγάλους αγώνες του χθες και τις ιστορικές παρακαταθήκες του ελληνικού λαού για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση.

Όλες και Όλοι εμείς που εμπνεόμαστε από τις πιο λαμπρές παραδόσεις της Αριστεράς στο τόπο μας. Από τη δημιουργία του ΕΑΜ και την Εθνική Αντίσταση, τους δημοκρατικούς αγώνες κατά του μετεμφυλιακού κράτους, τον αγώνα του 114, τον αντιδικτατορικό αγώνα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το μεταπολιτευτικό κύμα του εργατικού και φοιτητικού ριζοσπαστισμού και τη μεγάλη δημοκρατική έκρηξη του 81.

Αλλά και όλες και όλοι εμείς οι νεότεροι που διαμορφώσαμε τη πολιτική μας συνείδηση στα κινήματα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, στη Γένοβα και το Κοινωνικό φόρουμ, στους αγώνες για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου, στις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στη λιτότητα των μνημονίων και στις κινητοποιήσεις για τη προστασία του περιβάλλοντος ενάντια στη κλιματική αλλαγή.

Όλες και Όλοι εμείς που συναντηθήκαμε πρόσφατα στους εκλογικούς αγώνες της Προοδευτικής Συμμαχίας και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και σε όλα τα πολύμορφα προοδευτικά κοινωνικά κινήματα.

Όλες και Όλοι εμείς, άνθρωποι με διαφορετικές παραδόσεις, αριστεροί, σοσιαλιστές, αγωνιστές και αγωνίστριες του κομμουνιστικού, του οικολογικού και του φεμινιστικού κινήματος, προοδευτικοί δημοκρατικοί πολίτες του κέντρου, που υπερασπίζονται ατομικά, κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες.

Διακηρύσσουμε τη πρόθεση μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να οικοδομήσουμε την Αριστερά της εποχής μας.

Και καλούμε όλους τους Δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Και στη πορεία προς το 3ο Συνέδριο τομή, του ΣΥΡΙΖΑ, να συνδιαμορφώσουμε ένα κόμμα μαζικό, λαϊκό, ριζοσπαστικό, δημοκρατικό που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και θα δίνει ρεαλιστικές και προοδευτικές απαντήσεις σε όλα τα σύνθετα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός μας.

1. Υπάρχει άλλος δρόμος, ο δρόμος των πολλών

Η Αριστερά, στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο σε κάθε της εκδοχή, υπήρξε από την πρώτη μέρα της δημιουργίας της δύναμη προοδευτικής αλλαγής.

Στην πατρίδα μας, κάθε φορά που προσπάθησε να παρέμβει με τόλμη, με λογισμό και μ’ όνειρο, κάθε φορά που οικοδόμησε συμμαχίες και τοποθετήθηκε ηγεμονικά και ταυτόχρονα κινηματικά η Ελλάδα, ο λαός μας, οι κοινωνικές δυνάμεις της αλλαγής, είδαν και βλέπουν τους αγώνες τους να δίνουν καρπούς.

Τις μεγάλες δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού μας αλλά και τις διαχρονικές δημοκρατικές και προοδευτικές αξίες, θέλουμε να τις υπηρετήσουμε με την ίδια αποφασιστικότητα, και με τους πιο πρόσφορους τρόπους, στις νέες συνθήκες. Να δημιουργήσουμε δηλαδή μια μεγάλη προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία με στόχο μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση.

Σε μια ιστορική συγκυρία, που ο παγκόσμιος καπιταλισμός, στην πιο επιθετική, παγκοσμιοποιημένη, νεοφιλελεύθερη, απάνθρωπη μορφή του, θέλει να εμφανίζεται ως το επιστέγασμα του ανθρώπινου πολιτισμού. Ως το τέλος της Ιστορίας, το τέλος των κοινωνικών και δημοκρατικών αγώνων, το τέλος της πάλης για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Εμείς, η Προοδευτική Συμμαχία, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ελληνική Αριστερά, θέλουμε να διακηρύξουμε ότι:

Η ιστορία δεν έχει τελειώσει!

Το όραμα μιας διαφορετικής, δημοκρατικής και δίκαιης κοινωνίας, κινητοποιεί εκατομμύρια ανθρώπους στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο.

Γιατί στη νέα εποχή το βασικό δίλημμα είναι ξεκάθαρο :

Ή ο γερασμένος κόσμος του ύστερου καπιταλισμού θα εξακολουθεί να καταστρέφει εκατομμύρια ανθρώπους, κοινωνίες, λαούς, το κλίμα, την ίδια τη γη, το κοινό μας σπίτι.

Ή οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις ενός νέου διαφωτισμού, ενός νέου ανθρωπισμού και πολιτισμού, μιας ευρύτατης κοινωνικής συμμαχίας και αντίστασης, με την Αριστερά σε θέση ευθύνης και μάχης ανάμεσά τους, θα βάλουν φραγμό στην καταστροφή, θα αλλάξουν τη ροή της ιστορίας προς τη κοινωνική χειραφέτηση.

Γιατί σήμερα, περισσότερο από ποτέ, το να αντισταθούμε στο σύστημα που ορίζει τα πάντα με μοναδικό κριτήριο το κέρδος αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου.

Σήμερα, έχουμε την ευθύνη να οραματιστούμε, να προβληματιστούμε, να ενωθούμε, και να παλέψουμε για έναν άλλο κόσμο. Για έναν κόσμο με σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.

Κι αυτός ο κόσμος είναι εφικτός και αναγκαίος όσο ποτέ.

Το απέδειξαν οι μεγάλες κοινωνικές αντιστάσεις στα χρόνια της κρίσης, η άνοδος ενός νέου αριστερού, ριζοσπαστικού, και σοσιαλιστικού ρεύματος στην Ελλάδα.

Η δημιουργία για πρώτη φορά μιας κυβέρνησης μέσα στην ΕΕ με πυρήνα ένα κόμμα της Αριστεράς, που αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο.

Μια τολμηρή προβολή στο μέλλον.

Αποδείξαμε ότι μπορούμε ξανά να οραματιστούμε, πέρα από τον ορίζοντα της ήττας και της διαχείρισης, τις κοινωνικές αλλαγές που απαιτεί η εποχή μας.

Και να παλέψουμε γι’ αυτές.

Για την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων, για την προστασία του κλίματος και των φυσικών πόρων, για την κατοχύρωση των σύγχρονων κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Απέναντι στην μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό, τη βία κατά των γυναικών, την οικολογική καταστροφή, την διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την ασύδοτη εξουσία των αγορών.

Τώρα είναι η σειρά μας να εμπιστευτούμε τον κόσμο που μας εμπιστεύτηκε.

Όλοι μαζί να δημιουργήσουμε μια σύγχρονη προοδευτική παράταξη, που θα εκφράζει τα όνειρα και τις ανάγκες του δημοκρατικού προοδευτικού κόσμου. Που θα είναι δύναμη δημιουργίας, τομών και ρήξεων. Που μέσα από τον συνδυασμό της κυβερνητικής ευθύνης και της ζωντανής συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών θα μετασχηματίσει την Ελλάδα σε μια χώρα με ισότητα και αλληλεγγύη.

2. Για μια Ελλάδα με ισότητα, δημοκρατία και αλληλεγγύη

Η ισότητα και η δημοκρατία αποτελούν τις ιδρυτικές και θεμελιακές μας αξίες. Αποσκοπούμε στη συνεχή μείωση των ανισοτήτων και την αλλαγή του κοινωνικού συσχετισμού δυνάμεων υπέρ των εργαζομένων, την συνεχή μεταφορά πόρων από το κεφάλαιο στην εργασία και στον συνεχή δημοκρατικό μετασχηματισμό του κράτους.

Η καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων σκιαγραφεί σήμερα τη βασική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις.

Μέσα στην κρίση βιώσαμε την προσπάθεια δημιουργίας ενός μοντέλου που θα στηρίζεται στην φθηνή εργασία. Η ελαστικοποίηση και η μείωση του εργατικού κόστους, δηλαδή η εργασιακή ανασφάλεια, υποτίθεται ότι θα δημιουργούσαν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για την ελληνική οικονομία. Αυτό που τελικά δημιούργησαν ήταν η έκρηξη της ανεργίας, τα φαινόμενα του brain waste και του brain drain, η όξυνση της φτώχειας μέσα σε μια συνολικότερη οικονομική κατάρρευση με την απώλεια του 1/4 του ΑΕΠ.

Σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιθυμεί να επιστρέψουμε στο μοντέλο που γέννησε την χρεοκοπία. Σε ένα μοντέλο αυταρχικό, διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, με καμία πρόνοια για το περιβάλλον. Σε ένα μοντέλο αδιαφάνειας και συναλλαγής.

Η Νέα Δημοκρατία ακολουθεί την τάση μιας νέας αυταρχικής δεξιάς που ενσωματώνει στο εσωτερικό της στοιχεία εθνικιστικά. Η στενή σχέση της με το παρασιτικό κεφάλαιο, η επιστροφή σε πρακτικές διαπλοκής, ο αυταρχισμός στον τρόπο άσκησης της κυβερνητικής εξουσίας, πιστοποιούν ότι η παλινόρθωση του παλιού καθεστώτος, που τόσο κόστισε στη χώρα, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Οι δημοκρατικοί πολίτες, οι προοδευτικοί άνθρωποι, οφείλουν να αντισταθούν. Να αποτρέψουν τα σχέδια μιας Δεξιάς που τίποτε δεν διδάχτηκε από την τραγωδία στην οποία βύθισε τη χώρα. 

Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ακολουθήσει έναν διαφορετικό δρόμο. Πρέπει να στηρίξει το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα που αποτελεί την σημαντικότερη επένδυση για το μέλλον της κοινωνίας μας.

Με στόχο μια οικονομία που στηρίζεται στην γνώση, στην έρευνα και στην καινοτομία, Μια οικονομία που δημιουργεί όχι μόνο περισσότερες αλλά και ποιοτικότερες θέσεις εργασίας. Θέσεις πλήρους απασχόλησης με πλήρη δικαιώματα. Μέσα από ένα πλαίσιο που θα επιτρέπει στον εργαζόμενο να ζει καλύτερα στο σήμερα και θα μετατρέπει τα οφέλη από την εξέλιξη της τεχνολογίας και την αύξηση της παραγωγικότητας σε οφέλη για ολόκληρη την κοινωνία.

Κανένα μοντέλο όμως δεν μπορεί να γίνει ανεκτό σήμερα αν δεν περιέχει τον σεβασμό των φυσικών πόρων. Τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης είναι ήδη εδώ. Δεν αφορούν το μακρινό μέλλον ή κάποιους άλλους. Επηρεάζουν την ζωή μας, την λειτουργία των πόλεων μας, το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας.

Το παγκόσμιο κίνημα για την κλιματική κρίση συνδυάζει την κοινωνική και την διαγενεακή δικαιοσύνη με την προστασία του πλανήτη και της ζωής. Τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ διεξάγεται μια σημαντική συζήτηση για την ανάγκη ενός πράσινου New Deal. Σε αυτή την παγκόσμια κινητοποίηση οφείλουμε να διαδραματίσουμε σημαντικό ρόλο, πρώτα από όλα μέσα από την δύναμη του παραδείγματος και των δικών μας πολιτικών. Με μια γενναία στροφή στα ζητήματα της ενέργειας, των υποδομών, του ορυκτού πλούτου, της προστασίας των δασών και της διαχείρισης απορριμμάτων. 

Το σύνθημα “σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα” σήμερα παίρνει ακόμη πιο επιτακτική μορφή. Στην βαρβαρότητα προστίθεται η καταστροφή του ίδιου του πλανήτη και της ανθρωπότητας. 

Μια άλλη Ελλάδα όμως σημαίνει και μια πιο δημοκρατική Ελλάδα. Με ένα σύγχρονο πλαίσιο για την κατοχύρωση και την διεύρυνση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Για την ουσιαστική ισότητα των φύλων και την αντιμετώπιση της ανησυχητικής επίθεσης στα δικαιώματα των γυναικών. Για την καταπολέμηση του σεξισμού, της ομοφοβίας, της τρανσοφοβίας

Η επιθυμία μας όμως για μία κοινωνία ισότητας, χωρίς αποκλεισμούς και αόρατους ανθρώπους, περνάει μέσα από μια σύγχρονη πολιτική ένταξης για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Η μετανάστευση αποτελεί μια ανθρώπινη πρακτική αιώνων, που σίγουρα οξύνεται από το σημερινό πλαίσιο πολεμικών συγκρούσεων, αλλά και της κλιματική κρίσης. Η ύπαρξη ουσιαστικών και αποτελεσματικών πολιτικών για την ένταξη μπορούν να αποτελέσουν πλούτο για την ελληνική κοινωνία.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, πρέπει να μιλήσουμε ξανά για τον εαυτό μας. Με αυτοπεποίθηση που προκύπτει από την κριτική και αυτοκριτική ιστορική ματιά. Με την βεβαιότητα ότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και έχουν πολλά να κερδίσουν από την συνεργασία και τον σεβασμό στον πολιτισμό και την ιστορία των άλλων. Δηλαδή με έναν πατριωτισμό σύμφυτο με την διεθνιστική διάσταση κάθε αριστερής πολιτικής. Με ένα πατριωτισμό που 200 χρόνια μετά την επανάσταση και την συγκρότηση του ελληνικού κράτους δεν επιθυμεί την αναπαραγωγή βολικών μύθων, αλλά στηρίζεται στην ιστορική αλήθεια και στο απελευθερωτικό μήνυμα που έστειλε ένας μικρός λαός όταν επέλεξε να αναμετρηθεί με μία αυτοκρατορία. 

Αυτή είναι η αυτοπεποίθηση μιας χώρας που απέδειξε πως μπορεί να είναι δύναμη συνεργασίας και ειρήνης στην δύσκολη περιοχή των Βαλκανίων. Η συνθήκη των Πρεσπών αποτελεί μια στρατηγική ήττα του εθνικισμού και ένα σημαντικό βήμα για την σταθερότητα και την ειρήνη. Η Ελλάδα χρειάζεται μια φιλειρηνική και ανοιχτή σε συνεργασίες εξωτερική πολιτική σε όλα τα μέτωπα, ενώ σε κάθε περίπτωση απαιτείται να αποφύγουμε οποιαδήποτε πολεμική περιπέτεια στην Μέση Ανατολή. Με όπλο το διεθνές δίκαιο κατοχυρώνουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Τέλος στο ζήτημα του Κυπριακού παραμένουμε σταθεροί στην ανάγκη επίλυσης του στην βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. 

Για να μπορέσουμε να δώσουμε όμως αποτελεσματικά τον αγώνα ενάντια στις κοινωνικές ανισότητες χρειαζόμαστε μια σταθερή ιδεολογική πυξίδα. Ο στόχος για μια κοινωνία που δεν θα οργανώνεται με βάση το κυνήγι για το κέρδος, αλλά τις κοινωνικές ανάγκες, που δεν θα λειτουργεί στην βάση του ανταγωνισμού αλλά της αλληλεγγύης, αποτελεί οργανικό στοιχείο της πολιτικής μας.

Οι σημερινές μας επιλογές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το όραμα για μια κοινωνία με σοσιαλισμό, δημοκρατία και ελευθερία. Ψήγματα αυτής της διαφορετικής οργάνωσης υπάρχουν και σήμερα. Τα γεννούν οι κοινωνικοί αγώνες, και οι καθημερινές πρακτικές αλληλεγγύης και χειραφέτησης ενάντια στην κυριαρχία του κέρδους και του ανταγωνισμού.

Το αίτημα του σοσιαλισμού δεν περιγράφει ούτε μια ουτοπία, ούτε ένα καθεστώς. Αποτελεί μια απελευθερωτική διαδικασία. Με τομές και ρήξεις, χωρίς νομοτελειακά προκαθορισμένη πορεία, ή αποτέλεσμα. Μια διαδικασία που προφανώς θα περιλαμβάνει και πισωγυρίσματα, αλλά ποτέ δεν θα παίρνει τα μάτια από τον στόχο. Μια κοινωνία που η παραγωγή θα οργανώνεται δημοκρατικά με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, την εκπλήρωση των επιθυμιών και όχι το κέρδος. Μια δημοκρατία που θα αγκαλιάζει το σύνολο της κοινωνικής ζωής και θα αποτελεί η ίδια παραγωγική δύναμη, όπου η συλλογικότητα αναδεικνύει έμπρακτα τη υπεροχή της έναντι της ατομικότητας και η αλληλεγγύη την ισχύ της έναντι του ανταγωνισμού. Ένας πολιτισμός ελεύθερος από το κέρδος, γόνιμος, δημιουργικός που θα εμψυχώνει, και θα ενθαρρύνει νέες αυτεξούσιες συλλογικότητες. Μια καθημερινότητα πλούσια και αυθεντική.

3. Για μια άλλη Ελλάδα σε μία άλλη Ευρώπη

Ζούμε σε μια περίοδο παγκόσμιας αναταραχής και μετάβασης. Οι αιτίες που γέννησαν την κρίση είναι ακόμα εδώ. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου οι κοινωνίες μας έχουν καταφέρει να συσσωρεύσουν τόσο μεγάλες ποσότητες πλούτου αλλά ταυτόχρονα να οξύνουν σε τέτοιο βαθμό τις κοινωνικές ανισότητες. Τεράστια ισχύς συγκεντρώνεται στα χέρια μικρών ομάδων οικονομικά και πολιτικά ισχυρών, έξω από κάθε δημοκρατικό έλεγχο. Την ίδια στιγμή οι φυσικοί πόροι και το περιβάλλον καταστρέφονται με ρυθμούς που μας επιβάλλουν να μιλάμε για κλιματική και οικολογική κρίση. Μεγάλες περιοχές του κόσμου παραμένουν στη φτώχεια και την υπανάπτυξη. Το παγκόσμιο πολυμερές εμπορικό σύστημα καταρρέει καθώς πολλαπλασιάζονται οι εμπορικοί πόλεμοι. Σειρά περιφερειακών πολεμικών συγκρούσεων προκαλούν ανυπολόγιστες ανθρώπινες και υλικές καταστροφές και κινδυνεύουν να οδηγήσουν σε γενικευμένες συγκρούσεις. Οι συμφωνίες πυρηνικού αφοπλισμού ακυρώνονται αυξάνοντας πάλι τον κίνδυνο πυρηνικού ολοκαυτώματος. Η άνοδος νέων κέντρων οικονομικής και πολιτικοστρατιωτικής ισχύος, όπως η Κίνα, επιφέρουν ανακατατάξεις που δεν είναι πάντα ομαλές.

Ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο τα τελευταία χρόνια παίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό τον πρόεδρο Τραμπ. Ακολουθούν ένα δρόμο μονομερών ενεργειών και πολιτικής ισχύος: εγκαταλείπουν τις συμφωνίες για το κλίμα, για την αποπυρηνικοποίηση του Ιράν και για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Κηρύσσουν εμπορικούς πολέμους, υπονομεύοντας το διεθνές πλαίσιο του εμπορίου. Υποστηρίζουν ακροδεξιές και ευρωσκεπτικιστές δυνάμεις στην Ευρώπη και υποβοηθούν την αστάθεια στην περιοχή μας, στηρίζοντας με δογματική μονομέρεια την πολιτική της κυβέρνησης του Ισραήλ. Πρωτοστατούν διεθνώς στην ξενοφοβική αντιμετώπιση των μεταναστών. Η πολιτική τους έχει καταστεί παντελώς μη προβλέψιμη, πράγμα που αποτελεί πρόσθετο αποσταθεροποιητικό παράγοντα.

Στο ασταθές αυτό και επικίνδυνο διεθνές περιβάλλον, η Ευρώπη οφείλει να επαναθεμελιώσει μία σύγχρονη μορφή αλληλεγγύης και συνεργασίας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να υπερασπιστούμε και να διευρύνουμε τις κοινωνικές κατακτήσεις του ευρωπαϊκού χώρου. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε στην κλίμακα που απαιτείται αποτελεσματικές κοινωνικές πολιτικές για τις τεράστιες προκλήσεις της εποχής μας. Σήμερα όμως μια σειρά από κοινωνικές κατακτήσεις αμφισβητούνται με τέτοιους όρους που θέτουν ερωτήματα συνολικά για το μέλλον της ΕΕ.

Οι κυρίαρχες δυνάμεις και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους, έχουν οδηγήσει την Ευρώπη σε υπαρξιακή κρίση. Η ευρωπαϊκή οικονομία αγκομαχά, οι κοινωνικές ανισότητες, η ανασφάλεια, η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, η υψηλή ανεργία στον Νότο, πλήττουν καίρια το επίπεδο και την ποιότητα ζωής των πολιτών. Το Ηνωμένο Βασίλειο αποχωρεί. Κρίσιμοι ευρωπαϊκοί θεσμοί λειτουργούν όλο και περισσότερο μακριά από τους πολίτες και τον δημοκρατικό έλεγχο. Η Ευρώπη φαίνεται διχασμένη και ανήμπορη να διαχειριστεί το προσφυγικό ζήτημα, ανίκανη να ασκήσει μια ενιαία, αυτόνομη και εποικοδομητική εξωτερική πολιτική στη γειτονιά της. Σε αυτό το φόντο, εκτρέφεται η Ακροδεξιά και οι ιδέες της, η ξενοφοβία, ο εθνικισμός, ο ευρωσκεπτικισμός.

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η Ακροδεξιά συμμετέχει στην κυβερνητική εξουσία, σε άλλες την πλησιάζει απειλητικά, ενώ σε όλες επηρεάζει την πολιτική ατζέντα, ιδιαίτερα των συντηρητικών δυνάμεων.

Η άνοδος της Ακροδεξιάς και των ιδεών της τρέφεται από την φτώχεια, τον θυμό και την απόγνωση που γεννάει ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι ισοπεδωτικές επιπτώσεις μιας ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης στο βιοτικό επίπεδο, την ασφάλεια και τις ταυτότητες των πολιτών. Η Ακροδεξιά οικοδομεί ένα αντισυστημικό προφίλ με μία ρητορική που πολλές φορές επιτίθεται στις "ελίτ". Στην πραγματικότητα όμως καταλήγει πάντα να στοχοποιεί τους κοινωνικά αδύνατους και ποτέ τους πραγματικά οικονομικά και πολιτικά ισχυρούς.

Το γεγονός ότι κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού στρέφονται σε συντηρητική και αυταρχική κατεύθυνση συνιστά και ευθύνη των κομματικών σχηματισμών της Αριστεράς, επιτείνοντας την κρίση πολιτικής εκπροσώπησης. Γιατί πολλές φορές απομακρύνθηκαν από τα συγκεκριμένα στρώματα, γιατί δεν έγιναν η φωνή τους, γιατί δεν έδωσαν μια διαφορετική διέξοδο ή ακόμα χειρότερα ταυτίστηκαν με την διαχείριση των σημερινών αδιεξόδων. 

Η Ευρώπη ακολουθεί σήμερα μια αδιέξοδη πορεία. Απειλούνται οι κατακτήσεις και η διεθνής της θέση, η ίδια της η επιβίωση, ακόμη και οι δημοκρατίες μας. Επείγει μια προοδευτική στροφή.

4. Η επιστροφή της πολιτικής οργάνωσης, το κόμμα που χρειαζόμαστε

Στοιχείο της κρίσης αποτέλεσε και η κρίση των πολιτικών κομμάτων. Μια διαρκής τάση απαξίωσης, απομαζικοποίησης των πολιτικών οργανώσεων και υποχώρησης συνολικά της συμμετοχής στα κοινά. Οι μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες και οι ανατροπές των τελευταίων χρόνων επαναφέρουν όμως διαρκώς το ζήτημα της πολιτικής οργάνωσης.

Σε αυτό το στοίχημα πρέπει να ανταποκριθούμε αν πραγματικά επιθυμούμε να κερδίσουμε το στοίχημα της κοινωνικής αλλαγής.

Η κρίση μας έχει αλλάξει όλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αλλάξει και αυτός. Να αλλάξει όπως κάθε πολιτικός οργανισμός που επιθυμεί να αποτελεί έναν συλλογικό διανοούμενο, ένα εργαλείο κοινωνικής προόδου, ένα επιτελείο της κοινωνικής πλειοψηφίας της εποχής του. Να αλλάξει γνωρίζοντας ότι ριζοσπαστικό είναι να μπορείς να μετασχηματίζεις τις κοινωνικές σχέσεις με βάση το συμφέρον της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Η εποχή που ζούμε θέτει τα ερωτήματα με τα οποία οφείλουμε να αναμετρηθούμε. Η κλιματική κρίση, η προστασία των φυσικών πόρων, της δημοκρατίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων και της εργασίας ορίζουν το τι σημαίνει σήμερα ριζοσπαστικό. Εδώ βρίσκεται και το δικό μας μέτρο αξιολόγησης για την κοινωνική χρησιμότητα που θέλουμε να υπηρετήσουμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αλλάξει και να αλλάζει γνωρίζοντας ότι η διαδρομή που θέλουμε να ακολουθήσουμε σημαίνει πρώτα από όλα πλατιά κοινωνική συμμετοχή. Δεν είναι δρόμος των λίγων και των "φωτισμένων". Είναι ο δρόμος της πλειοψηφίας.

Σε αυτό τον δρόμο συναντηθήκαμε με συντρόφους και συντρόφισσες που συγκρότησαν την Προοδευτική Συμμαχία. Αριστεροί, σοσιαλιστές, οικολόγοι, ακτιβιστές και ακτιβίστριες της κοινωνίας των πολιτών. 

Μια νέα κατάσταση, που βάζει μπροστά σε όλους μας νέα καθήκοντα.

Για να εναρμονιστούμε με τις ανάγκες της εποχής μας χρειαζόμαστε έναν πολιτικό φορέα ανοιχτό σε όλους τους αριστερούς, προοδευτικούς, δημοκρατικούς, ανήσυχους πολίτες. Στις κοινωνικές δυνάμεις που έχουν συμφέρον και κατανοούν ότι έχουν συμφέρον από την αλλαγή οικονομικού, κοινωνικού, και κρατικού μοντέλου. Ανοιχτό στις δημιουργικές και αγωνιστικές πρωτοβουλίες της κοινωνίας, ανοιχτό στην κοινωνική κριτική και σε όσα αυτή παράγει τόσο σε επίπεδο πρακτικής όσο και θεωρίας. Ανοιχτό στην δημιουργικότητα, την φαντασία και την καινοτομία των κινημάτων. Έναν φορέα που συμμετέχει με όρους δημιουργικούς στους κοινωνικούς χώρους και όχι με διάθεση επιβολής της μοναδικής αλήθειας.

Χρειαζόμαστε έναν φορέα πραγματικά δημοκρατικό. Που λειτουργεί συλλογικά, δρα με βάση τις αποφάσεις της πλειοψηφίας αλλά σέβεται και προστατεύει τις μειοψηφίες. Λειτουργεί πλουραλιστικά, και είναι ανοιχτός στην ύπαρξη ιδεολογικών και ιστορικών ρευμάτων σκέψης. Έναν φορέα που θα εκφράζει διαφορετικές παραδόσεις αριστερών, σοσιαλιστών, κομμουνιστών, σοσιαλδημοκρατών, ελευθεριακών, καθώς και αυτές του οικολογικού και φεμινιστικού κινήματος. Η ύπαρξη αυτών των παραδόσεων αποτελεί πλούτο. Στόχος μας αυτά τα ρεύματα σκέψης να λειτουργούν συνθετικά και δημιουργικά.

Ο στόχος για την αλλαγή και την κοινωνική απελευθέρωση απαιτεί και ιδέες. Σε αυτό τον αγώνα απαιτείται ο συνδυασμός επιστημονικής γνώσης και μαχητικής πολιτικής κατεύθυνσης. Χρειαζόμαστε συστηματική επιστημονική μελέτη για την ολόπλευρη κατανόηση του κοινωνικού γίγνεσθαι και την θεμελίωση της στρατηγικής και του προγράμματος μας. Στην προσπάθεια αυτή αξιοποιούμε τα μαρξιστικά εργαλεία ανάλυσης, αλλά ακουμπάμε ευρύτερα στη χειραφετητική σκέψη, αξιοποιούμε κριτικά κάθε σημαντική θεωρητική συμβολή.

Ο τρόπος λειτουργίας μας οφείλει να αποτελεί καθρέφτη της κοινωνίας που ονειρευόμαστε και όχι κακέκτυπο ενός χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος. Ο δρόμος για την κοινωνική αλλαγή δεν εξαντλείται σε αποφάσεις, διατάγματα και νόμους, αλλά ξεκινάει μέσα από την κοινωνία και εκεί επιστρέφει. Η επινοητικότητα και η συλλογική ευφυΐα των ανθρώπων που αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή αποτελούν το πιο ισχυρό μας πλεονέκτημα απέναντι στους μηχανισμούς εξουσίας που θέλουν να διατηρήσουν τα σημερινά αδιέξοδα. 

Χρειαζόμαστε ένα κόμμα ανοιχτό που να αφουγκράζεται τις πρωτοβουλίες που υπάρχουν στον πολιτισμό, τις πρωτοβουλίες από νέους και γυναίκες. Ένα κόμμα που δεν θέλει να τα ποδηγετήσει αλλά να δώσει χώρο. Ένα κόμμα στο οποίο βλέπουν λόγο να ενταχτούν όσες και όσοι βρέθηκαν με μειωμένα κοινωνικά δικαιώματα και χωρίς κοινωνική προστασία, οι γυναίκες που υπέστησαν όλες τις συνέπειες του νεοφιλελευθερισμού στους χώρους δουλειάς και στην κοινωνική ζωή. Οι νέοι που αντιμετωπίζουν ένα μέλλον με χαμηλότερους μισθούς, επισφάλεια, με χαμηλότερα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ένα κόμμα στο οποίο η ένταξη έχει πραγματικό νόημα. Γιατί οι αποφάσεις του λαμβάνονται συλλογικά. Και συλλογικά μάχεται από κάθε θέση για την υπεράσπιση της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Χρειαζόμαστε επομένως ένα μαζικό κόμμα με διαδικασίες που επιτρέπουν τη συνεχή αλληλεπίδραση με το κοινωνικό περιβάλλον. Ένα κόμμα που εγκαταλείπει την ασφάλεια του πρωτόκολλου, της επετηρίδας, και της ρουτίνας, και γίνεται εργαστήρι πειραματισμού δομών, ιδεών, μεθόδων. Ένα κόμμα ικανό να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, τα νέα πεδία επικοινωνίας που έχει ανοίξει η πληροφορική, τη διασύνδεση εκατομμυρίων ανθρώπων με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ένα κόμμα που ανοίγει την πόρτα του χωρίς αποκλεισμούς σε όλους τους προοδευτικούς και δημοκρατικούς ανθρώπους, ριζωμένο στην κοινωνία, στις κοινωνικές οργανώσεις, σε κάθε χώρο όπου χτυπά η καρδιά της κοινωνικής πλειοψηφίας, και ταυτόχρονα ένα κόμμα που με την ψηφιακή του διάσταση και την ψηφιακή διασύνδεση των μελών του, θα ανοίξει νέους ορίζοντες τόσο στην εσωκομματική δημοκρατία, όσο και στην διαδραστική ενημέρωση και κινητοποίηση των οργανώσεών του. Οι Οργανώσεις Μελών κοινωνικά γειωμένες και ιδεολογικά μαχητικές συζητούν και αποφασίζουν δημοκρατικά για όλα τα μικρά και μεγάλα θέματα. Τα μέλη συμμετέχουν ενεργά στην τοπική αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα, τα επιμελητήρια, τους τοπικούς φορείς, τους επιστημονικούς και πολιτισμικούς συλλόγους εξειδικεύοντας και μεταφέροντας στην κοινωνία τις ιδέες μας αλλά και γειώνοντας το ίδιο το κόμμα με την κοινωνία.

Ένα κόμμα που θα μπορεί να συμπυκνώνει από την σκοπιά του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις της κοινωνίας. Σε έναν κόσμο εξατομίκευσης και ρήξης των κοινωνικών δεσμών προτάσσουμε μια Κοινότητα των κοινοτήτων, ένα δίκτυο, ένα πλέγμα που χωρά πολλά δίκτυα.

5. Αλλάζουμε την ζωή μας, κερδίζουμε το μέλλον

Στον όμορφο αγώνα για μια Ελλάδα της προόδου, καλούμε τον κόσμο της εργασίας, τις νέες και τους νέους, τους άνεργους, τους ανθρώπους του πολιτισμού και των γραμμάτων, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες, όλους όσοι επιχειρούν στην οικονομία, με όρους ανάπτυξης και σεβασμού των εργασιακών δικαιωμάτων, να ανταποκριθούν στο μεγάλο προσκλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ και της προοδευτικής παράταξης. Να δώσουν τη δική τους πνοή, τη δική τους πείρα, της δική τους ενέργεια, στο μεγάλο κόμμα της προόδου, που χρειάζεται σήμερα η χώρα.

Για μια κοινωνία που θα χωράει τα όνειρα και τις ανάγκες μας. Για μια συλλογική ζωή με νόημα και αποτελεσματικότητα. Κάνουμε όλοι μαζί το αποφασιστικό βήμα. Κάνουμε δική μας υπόθεση την συγκρότηση της σύγχρονης μεγάλης αριστερής και προοδευτικής παράταξης που θα εκφράζει την μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία. Αυτή και μόνο αυτή είναι που μπορεί να γίνει ηγεμονική δύναμη και να αλλάξει την Ελλάδα στην κατεύθυνση της ισότητας και της αλληλεγγύης, στην κατεύθυνση του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία.

Μητσοτάκης επί πτωμάτων

Γράφει ο Φέλιξ 

Είναι τιμή από κάθε άποψη για τη χώρα, ένας πρωθυπουργός να μιλά από το βήμα του ΟΗΕ. Στην ομιλία του όμως στα Ηνωμένα Έθνη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ένας πρωθυπουργός που με τις παραδοχές του διαχώρισε κάθε σχέση με την τιμή και την ηθική. Ομολόγησε πως πάτησε επί πτωμάτων για να πάρει την εξουσία. 

Οι νεκροί στο Μάτι, ήταν η αιχμή του δόρατος της κριτικής του ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ. Χρέωσε στην τότε κυβέρνηση ολιγωρία και αναποτελεσματικότητα και ευθέως εγκληματική αμέλεια. Προσωπικά ο ίδιος ο Μητσοτάκης είχε εγκαινιάσει τον πολιτικό κανιβαλισμό, προσπαθώντας να καθιερώσει την επιχειρηματολογία πως η καταστροφή και ο χαμός τόσων ανθρώπων δεν σχετιζόταν με τις συνθήκες , τον άνεμο, το δάσος στον αστικό ιστό και την άναρχη δόμηση δεκαετιών αλλά με τον Τσίπρα τον ίδιο.

Χθες όμως στην ομιλία του στον ΟΗΕ, παρουσίασε τη φωτιά στο Μάτι ως μια συνηθισμένη φωτιά που εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα εξαιτίας των ισχυρών ανέμων και κατέστρεψε τα πάντα σε λιγότερο από τέσσερις ώρες. Απέδωσε την καταστροφή στην κλιματική αλλαγή απέναντι στην οποία πρέπει να πάρουμε μέτρα. Διαβάστε ακριβώς τι είπε (πρόκειται για δημοσίευμα της Καθημερινής)

«Νωρίς το απόγευμα της 23ης Ιουλίου πέρυσι μία μικρή πυρκαγιά ξέσπασε σε λόφο έξω από την Αθήνα. Οι πυροσβεστικές υπηρεσίες αντιμετωπίζουν χιλιάδες τέτοιες φωτιές κάθε χρόνο. Αυτή όμως ήταν διαφορετική. Οδηγημένη από ισχυρότατους ανέμους, εξαπλώθηκε γρήγορα και έφθασε στην προαστιακή κωμόπολη του Ματιού.

Μόλις μπήκε στην πευκόφυτη οικιστική περιοχή κατέστη αδύνατο να περιοριστεί. Οι άνθρωποι έτρεχαν για να σώσουν τη ζωή τους πριν δοθεί οιαδήποτε εντολή εκκένωσης.

Εκατόν δύο δεν τα κατάφεραν. Πέθαναν σε μια πύρινη κόλαση. Όλα έγιναν σε λιγότερο από τέσσερις ώρες. Η καταστροφή του Μάτι συγκλόνισε βαθύτατα την ελληνική κοινωνία. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι η άμεση συνέπεια της κλιματικής αλλαγής. Δεν είναι πρόβλημα που μπορούμε να μεταθέσουμε για λίγες δεκαετίες."

Η κλιματική αλλαγή και οι άνεμοι και οι ιδιομορφίες , όχι πάντως η ολιγωρία και η κυβέρνηση έφταιγαν για το Μάτι. Ένα χρόνο ο Μητσοτάκης μετρά και ξαναμετρά πτώματα, σκορπάει και ξανασκορπάει θάνατο για να κάνει το κομμάτι του και να χτυπήσει τον πολιτικό του αντίπαλο. Χρειάστηκε να πάει στον ΟΗΕ για να ακούσουμε την αλήθεια, σε μια προσπάθειά του να δείξει διεθνής παράγοντας και πολιτικός κατά της κλιματικής αλλαγής. Με ή χωρίς κατασκευασμένο κοσμοπολιτισμό , ο Μητσοτάκης παραδέχεται πως υπήρξε ένας πολιτικός κανίβαλος χωρίς ντροπή.

ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 11 ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ   ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ                                      ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΝΑ ΜΗΝ  ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ  ΣΤΗΝ "ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ" ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

Το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καλεί όλους και όλες, εργαζόμενους-ες, άνεργους-ες, νέους και νέες, να δώσουν δυναμικό παρόν στις κινητοποιήσεις των συνδικάτων που ξεκινούν την Τρίτη 24 Σεπτέμβρη, απέναντι στο νέο (αντι)αναπτυξιακό νομοσχέδιο.

 Ένα νομοσχέδιο,  στο οποίο η Κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί με "χειρουργικές" παρεμβάσεις να επαναφέρει - ως κανονικότητα αυτή τη φορά - τις μνημονιακές πολιτικές 2010-14, με την πλήρη αποδυνάμωση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και  την διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, στο βωμό  ενός αντι-κοινωνικού σχεδίου "ανάπτυξης" για λίγους.

Μετά την υποβάθμιση του Σ.ΕΠ.Ε.  και την κατάργηση -εν μέσω Αυγούστου- δύο  σημαντικών νομοθετημάτων του ΣΥΡΙΖΑ, της υποχρέωσης αιτιολόγησης των απολύσεων και τη συνευθύνη αρχικού εργοδότη-εργολάβου για οφειλές σε εργαζόμενους, η Κυβέρνηση  κλιμακώνει την επίθεσή της στις εργατικές κατακτήσεις:

1. Καταργεί στην πράξη την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των αρχών της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης, που έγιναν τον Αύγουστο του 2018 με αποτέλεσμα αυξήσεις μισθών σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους.

2. Χτυπάει τη  συλλογική δράση  και την αυτονομία του εργατικού κινήματος με τον περιορισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων, το φακέλωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων και την ηλεκτρονική ψηφοφορία,  που θα υποκαταστήσει  την  ενεργή συμμετοχή και το διάλογο των γενικών συνελεύσεων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, σε πλήρη ταύτιση με τις θέσεις ΣΕΒ – ΔΝΤ, επιχειρεί να ακυρώσει τις κατακτήσεις της τελευταίας 5ετίας, να διαλύσει τα εργασιακά δικαιώματα και να επαναφέρει τις καταστροφικές συνταγές των μνημονίων που φτωχοποίησαν την ελληνική κοινωνία και  οδήγησαν σε σπιράλ  ύφεσης την ελληνική οικονομία.

Ο κόσμος της εργασίας και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία  ΔΕΝ θα  το επιτρέψουν.

Κώστας Βαξεβάνης: Οι μεγάλες δημοσιογραφικές αποκαλύψεις έχουν και μεγάλους εχθρούς

Αγαπητέ αναγνώστη/στρια,

Οι μεγάλες δημοσιογραφικές αποκαλύψεις έχουν και μεγάλους εχθρούς. Η δημοσιογραφική ομάδα έρευνας του Documento με όσα αποκαλύπτει μπαίνει στο στόχαστρο βρόμικων επιθέσεων. Αυτό που προσπαθούν να φτάσει στην κοινή γνώμη είναι ότι έχουμε σκοπιμότητες, είμαστε υποκινούμενοι, υβριστές και συκοφάντες.

Σκοπός δεν είναι μόνο η απαξίωσή μας αλλά και ο θόρυβος που θα δημιουργηθεί για να μην εξεταστεί η ουσία όσων αποκαλύπτονται, η σύγχυση που θα προκληθεί για να αχρηστεύσει πρακτικά την πληροφορία.

Στο φύλλο της Κυριακής 15ης Σεπτεμβρίου αποκαλύπτουμε ότι η σύζυγος του πρωθυπουργού έφτιαξε μια εταιρεία στη Γαλλία με κεφάλαιο μόλις 10.000 ευρώ και ταυτόχρονα η εταιρεία κατέβαλε 720.000 ευρώ μετρητά (πέραν του δανείου 900.000 ευρώ που επίσης καταβλήθηκε) για να αγοράσει το σπίτι του Βολταίρου. Δηλαδή η

εταιρεία που είχε στο ταμείο της 10.000 ξαφνικά κατέβαλε με έναν μαγικό τρόπο 720.000 ευρώ.

Δεν έχουμε τίποτε προσωπικό με τη Μαρέβα Γκραμπόφσκι. Είναι όμως σύζυγος πολιτικού και μάλιστα πρωθυπουργού και πρέπει να απαντήσει πώς βρίσκεται με χρήματα που στα χαρτιά δεν υπάρχουν και ποιοι είναι οι κατά καιρούς offshore χρηματοδότες της. Δεν είναι δικές μας απαιτήσεις αλλά του νόμου και της ηθικής.

Ξέρουμε ότι θα μας επιτεθούν και θα μας κατηγορήσουν ότι χτυπάμε τα γυναικόπαιδα γιατί θέλουμε να χτυπήσουμε τον Μητσοτάκη. Οτι είμαστε γι' αυτό άθλιοι και άνανδροι.

Η έρευνά μας αποκαλύπτει στοιχεία για τα οποία ο πρωθυπουργός πρέπει να δώσει εξηγήσεις. Ετσι απαιτεί ο νόμος, όχι εμείς. Ποιοι χρηματοδοτούν και γιατί το πρωθυπουργικό ζεύγος; Οι απαντήσεις δεν είναι ικανοποίηση περιέργειας αλλά δημοκρατίας.

Ξέρουμε ότι η αποκάλυψη θα θαφτεί, δεν θα παίξει σε κανάλια και ιστοσελίδες, θα εξαφανιστεί από το διαδίκτυο. Σε καλώ να βοηθήσεις στη διάδοση της είδησης ώστε να αναγκαστούν να δώσουν απαντήσεις. Δεν μας ενδιαφέρει τι ισχύει με τη Μαρέβα ως πρόσωπο, αλλά αυτό που προσπαθούν να παγιώσουν ως κανονικότητα και συνήθεια.

Αν δεν σε ενοχλεί το τέρας, αναρωτήσου μήπως εξοικειώνεσαι μαζί του.

Σε ευχαριστώ,

Κώστας Βαξεβάνης

Έκθετη η κυβέρνηση Μητσοτάκη μετά την αποκατάσταση των σχέσεων Γερμανίας - Βενεζουέλας

«Τώρα η νέα ελληνική κυβέρνηση, που έσπευσε να αναγνωρίσει ως μεταβατικό πρόεδρο τον Γκουαϊδό, πρέπει να επιδείξει τον ίδιο ρεαλισμό», γράφει η Deutsche Welle, με αφορμή την επιστροφή του Γερμανού πρέσβη στη χώρα της Λατινικής Αμερικής

Η απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη (12/7) για αναγνώριση του Πρόεδρου της Εθνοσυνέλευσης της Βενεζουέλας, Juan Guaido, ως μεταβατικού Προέδρου της Βενεζουέλας, φέρνει σε δύσκολη θέση της χώρα μας, την ώρα που η Γερμανία αποκαθιστά τις διπλωματικές της σχέσεις με την επίσημη κυβέρνηση της Βενεζουέλας.

Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται εκτεθειμένη αφού ακόμα και ο πολέμιός του, πρέσβης Ντάνιελ Κρίνερ, έχει πλέον επιστρέψει στο Καράκας, με την κυβέρνηση να παραμένει ταυτισμένη με το δόγμα των ΗΠΑ και της κυβέρνησης Τραμπ.

«Η επιστροφή πριν λίγες ημέρες του Ντάνιελ Κρίνερ στο Καράκας πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμιά περίπτωση με το θόρυβο που ξεσήκωσε η κήρυξή του σε persona non grata από την κυβέρνηση Μαδούρο και η απέλασή του από τη χώρα πριν 4 μήνες. Ο πρέσβης της Γερμανίας στη Βενεζουέλα είχε ταχθεί ανοιχτά στο πλευρό του Χουάν Γκουαϊδό, όταν αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της Βενεζουέλας στις 24 Ιανουαρίου» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο της ελληνικής έκδοσης της γερμανικής Deutsche Welle, στο οποίο μάλιστα γίνεται ειδική αναφορά στην στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

«Τώρα η νέα ελληνική κυβέρνηση, που έσπευσε να αναγνωρίσει ως μεταβατικό πρόεδρο τον Γκουαϊδό, πρέπει να επιδείξει τον ίδιο ρεαλισμό», σημειώνει η Deutsche Welle

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, στις αρχές Ιουλίου έλαβε χώρα στο Βερολίνο συνάντηση μεταξύ του υφυπουργού Εξωτερικών για ευρωπαϊκά θέματα της Βενεζουέλας, Ιβάν Χιλ, και της εντεταλμένης του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών για τη Λατινική Αμερική και Καραϊβική, Μάριαν Σούεγκραφ, με τη συζήτηση να επικεντρώνεται στην εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, και την επανέναρξη του διαλόγου. Μάλιστα, κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι σχέσεις Γερμανίας -Βενεζουέλας δεν διακόπηκαν ποτέ, παρά την μεταξύ τους κρίση.

Κατά το ίδιο δημοσίευμα, ο υπουργός Εξωτερικών της Βενεζουέλας, Χόρχε Αρεάσα υποδέχτηκε ξανά τον Γερμανό πρέσβη σε επίσημη συνάντηση στο υπουργείο Εξωτερικών, ανακοινώνοντας πως πλέον δεν τον θεωρεί persona non grata. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως ο Χόρχε Αρεάσα προχώρησε και σε σχετική ανάρτηση, στο οποίο αναφέρει πως «θα διατηρήσουμε την άμεση επικοινωνία και θα προσπαθήσουμε να αποκαταστήσουμε μεγάλο μέρος της διμερούς ατζέντας».

Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται πως ο νέος Έλληνας πρέσβης, Σταύρος Βενιζέλος, που θα διαδεχθεί τον απερχόμενο, Νίκο Κοτροκόη (ο οποίος φέρεται να είχε άρτιες σχέσεις με την κυβέρνηση της χώρας), αναμένεται να καθυστερήσει να «πιάσει δουλειά» στο νέο του πόστο. Αυτό, κατά γερμανικές πηγές που αναφέρει το δημοσίευμα, ενδεχομένως να σχετίζεται με το γεγονός πως η ελληνική κυβέρνηση έχει πλέον αναγνωρίσει ως νόμιμο μεταβατικό πρόεδρο της χώρας τον Γκουαϊδό, που σημαίνει πως «η επίδοση διαπιστευτηρίων θα πρέπει να γίνει στον Γκουαιδό, που όμως μετά από 6 μήνες δεν κατάφερε να δημιουργήσει γύρω του κυβερνητικές δομές, και όχι στον Μαδούρο, κι αυτό φαίνεται να προβληματίζει την ελληνική πλευρά».

«Ίσως σε αυτήν την περίπτωση η Αθήνα να πρέπει να ακολουθήσει τα βήματα ρεαλισμού του Βερολίνου, το οποίο αντελήφθη ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης Μαδούρο δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση, όσο την είχε φανταστεί η διεθνής κοινότητα» καταλήγει το δημοσίευμα.

Οι ιδιοκτήτες της χώρας έπαθαν μεγάλη ζημιά με την αριστερά... Το ομολογεί ο ίδιος ο ιδιοκτήτης (βιντεο)

Γιατί δεν πήγε ο Κυριάκος στις Βρυξέλλες;

Μανώλης Σπινθουράκης

Οταν κάποια στιγμή φτάσει στις Βρυξέλλες θα έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει πως το γεγονός ότι εκπροσωπεί το κόμμα που όντως έβαλε την Ελλάδα στην ΕΟΚ δεν προκαλεί πλέον ρίγη συγκινήσεως στα ηγετικά κλιμάκια της Ευρώπης, όπου τα πρόσωπα αλλάζουν αλλά οι εντυπώσεις μένουν. Και οι εντυπώσεις που άφησε η Ν.Δ. κατά τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης, που ταλάνισε την ευρωζώνη και βούλιαξε την Ελλάδα, δεν ήταν, όπως πολύ καλά τα ίδια τα στελέχη του κόμματος γνωρίζουν, οι καλύτερες δυνατές.

Είναι άραγε απορίας άξιο το γεγονός ότι ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν επισκέφθηκε λίγο μετά την εκλογή του τις Βρυξέλλες;

Ενδεχομένως ναι, αν αναλογιστεί κανείς ότι έτσι ορίζουν τα ήθη και τα έθιμα στην Ε.Ε. και ότι αυτό έπραξαν η Μέρκελ, ο Μακρόν και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες λίγες ημέρες μετά τις δικές τους εκλογικές νίκες. Ενδεχομένως όχι, αν σκεφτεί κανείς ότι τα πρόσωπα οσονούπω αλλάζουν στα ηγετικά πόστα των Βρυξελλών και ότι η θερινή ραστώνη είναι φέτος εντονότερη παρά ποτέ στο Βέλγιο.

Εν πάση περιπτώσει όμως όταν κάποια στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης φτάσει στις Βρυξέλλες θα έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει πως το γεγονός ότι εκπροσωπεί το κόμμα που όντως έβαλε την Ελλάδα στην ΕΟΚ δεν προκαλεί πλέον ρίγη συγκινήσεως στα ηγετικά κλιμάκια της Ευρώπης, όπου τα πρόσωπα ναι μεν αλλάζουν, αλλά οι εντυπώσεις μένουν.

Και οι εντυπώσεις που άφησε η Ν.Δ. κατά τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης, που ταλάνισε την ευρωζώνη και βούλιαξε την Ελλάδα, δεν ήταν, όπως πολύ καλά τα ίδια τα στελέχη του κόμματος γνωρίζουν, οι καλύτερες δυνατές.

Επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου ο τότε πρόεδρός της Αντώνης Σαμαράς εμφανίστηκε σε πρώτη φάση αντιμνημονιακός, μετά αναγκάστηκε να στείλει επιστολές ότι θα εφαρμόσει το μνημόνιο και τελικά ως πρωθυπουργός δεν το εφάρμοσε, επικαλούμενος κάποιο e-mail Χαρδούβελη το οποίο οι αρμόδιοι παράγοντες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ουδέποτε αναγνώρισαν.

Στη συνέχεια η Ν.Δ. αντιμετώπισε τις Βρυξέλλες περίπου ως οργάνωση βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, αρνούμενη ακόμη και να συναντήσει επιτρόπους, όπως ο Μοσκοβισί, επειδή έβλεπαν νωρίτερα απ' ό,τι, κατά τη γνώμη της, έπρεπε το μέλλον της ελληνικής οικονομίας ευοίωνο.

Τέλος, σε ό,τι αφορά τη συμφωνία της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ η Ν.Δ. κινήθηκε εκτός των πλαισίων της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ και γενικώς της διεθνούς κοινότητας, κάτι που, με εξαίρεση το ούτως ή άλλως προβληματικό κόμμα του Ορμπαν, δεν συνηθίζεται στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στο οποίο συμμετέχει.

Από την άλλη το «βαθύ κράτος» των Βρυξελλών μπορεί ποτέ να μην αγάπησε τον ΣΥΡΙΖΑ, αναγνώρισε όμως πως μετά το τέλος της περιόδου των αυταπατών ό,τι υπέγραψε το πραγματοποίησε. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίο ο απερχόμενος πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στις κατ' ιδίαν συνομιλίες του δεν κρύβει την εκτίμησή του προς τον Αλέξη Τσίπρα, όπως άλλωστε και δημοσίως το Eurogroup προς τον Ευκλ. Τσακαλώτο. Το «pacta sunt servanda» έχει πρωταρχική σημασία στην Ε.Ε. του έννομου καπιταλισμού.

εφσυν

Θέμος Αναστασιάδης: Ενας ζάμπλουτος που η ελληνική δικαιοσύνη θεώρησε φτωχό ..

«Κωλοέλληνες» της Νόρας Ράλλη

Είναι κάποιες χώρες που πώς να το κάνουμε, είναι αν μη τι άλλο, συνεπείς. Το Ιράν, για παράδειγμα. Εκεί ξέρεις: θα πεις αρνητικό για το καθεστώς; Στη φυλάκα. Το αυτό συνέβη και με τον εξαιρετικό Ιρανό σκηνοθέτη κινηματογράφου Μοχάμαντ Ρασούλοφ, ο οποίος καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση καθώς και σε δίχρονη απαγόρευση συμμετοχής σε κάθε πολιτική και κοινωνική εκδήλωση εξαιτίας της κριτικής που ασκεί στα της χώρας του. Επίσημη κατηγορία: «προπαγάνδα κατά της πολιτείας»! (Μπορείτε να υπογράψετε, αν θέλετε, τη φόρμα διαμαρτυρίας για την ποινή φυλάκισης του στο www.change.org).

Υπάρχουν, όμως, και κάποιες χώρες που δεν είναι διόλου συνεπείς: Στη δικιά μας, για παράδειγμα, τη μέρα της Γιορτής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας (μετά τη χούντα) στο Προεδρικό Μέγαρο παρευρέθησαν και η Δόμνα με τους «ψυχικά νοσούντες» -μες την τρελή χαρά και τη χρυσή πιέτα -, αλλά και ο Διονύσης Σαββόπουλος που (τυχαία μάλλον) κατέβαινε τα σκαλιά δίπλα της. Αυτός μάλλον ξέχασε τη «Συννεφούλα» και κόλλησε στο «κράτος ασυστόλων και πεσμένων κώλων» (στίχοι από το άσμα του ιδίου «Κωλοέλληνες»).

Χάρμα οφθαλμών ήτανε όλοι μαζί: Άδωνις, Βορίδης, Κυριάκος, Δόμνα, Σαββόπουλος... Όλοι να γιορτάσουν την πτώση της χούντας. Και να φανταστείς ότι τον Σαββόπουλο τον είχαν πιάσει το καλοκαίρι του '67. Δεν βασανίστηκε όπως κάτι άλλοι «ψυχικά άρρωστοι» που σιγοτραγουδούσαν τη «Συννεφούλα» του στα κελιά τους... Και τώρα... Θα ξεχάσω εγώ το 2012 όταν εξελέγη ο Σαμαράς, που είχε βγει πριν ακόμα βγει ο νέος πρωθυπουργός για το διάγγελμά του, να πει «πόσο καλό είναι που βγήκε ο Σαμαράς»;

Και τώρα κατεβαίνει τις σκάλες της δόξας δίπλα στην Δόμνα. Ολόκληρο κύκλο έκανε γύρω από τον Βούτση για να αποφύγει να μιλήσουν... Είδες πώς αλλάζουν οι καιροί τους ανθρώπους; 

εφσυν

Σήμερα το τελευταίο αντίο στον σύντροφο και φίλο Β. Καραγεώργο

Η πολιτική κηδεία του Βαγγέλη Καραγεώργου γίνεται σήμερα Τρίτη, 23 Ιουλίου 2019, στις 4 μ.μ., στο Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ελληνισμού της Διασποράς, Λεωφ. Δεκελείας 152 & Αττάλειας, Ν. Φιλαδέλφεια. Στις 5 μ.μ. θα ακολουθήσει η ταφή στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου

Πιο φτωχή είναι από χθες η οικογένεια του 105,5 Στο Κόκκινο και της “Εφημερίδας των Συντακτών”. Η είδηση του θανάτου του Βαγγέλη Καραγεώργου, παρόντα από συστάσεως του ραδιοφώνου και στελέχους της εφημερίδας, συγκλόνισε τους συναδέλφους του όσο και τους φίλους και συντρόφους του, ακόμα και τους ακροατές του Κόκκινου που τον αναγνώριζαν από τη βαθιά φωνή του. Γιατί ο Βαγγέλης Καραγεώργος ήταν ένας εξωστρεφής, πληθωρικός άνθρωπος, από τη δεκαετία του '80 στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, αγωνιστής που γέμιζε τοβ χώρο με την παρουσία του και την εύθυμη προσωπικότητά του.

Συνεχείς αναφορές γίνονταν από το Κόκκινο τη Δευτέρα στην προσωπικότητα, τη δράση και την παρουσία του Βαγγέλη Καραγεώργου στον χώρο της Αριστεράς, και ειδική εκπομπή αφιερωμένη από τους ραδιοφωνικούς του παρτενέρ, τον Δημήτρη Κουκλουμπέρη και Γ. Ανδρουλιδάκη, ενώ και η “Εφ.Συν.” αφιέρωσε μία σελίδα στη μνήμη του.

Η ΕΣΗΕΑ εξέδωσε συλλυπητήρια ανακοίνωση προς τους οικείους του στην οποία σημειώνει: «Ο Βαγγέλης Καραγεώργος ήταν ένας μαχητικός δημοσιογράφος, ευαισθητοποιημένος, με πολύπλευρη προσωπικότητα και πολλά ενδιαφέροντα, ο οποίος ανέπτυξε πλούσια κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα. Ο πρόωρος και απροσδόκητος θάνατός του γεμίζει με θλίψη τη δημοσιογραφική οικογένεια και αφήνει μεγάλο κενό σε όσους τον γνώριζαν και συνεργάζονταν μαζί του».

Γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα και φοίτησε στη Νομική Κομοτηνής και στο Θεολογικό στην Αθήνα. Την επαγγελματική του σταδιοδρομία άρχισε το 1988 ως συνεργάτης του περιοδικού «Σύγχρονη Διαφήμιση». Το 1993 ξεκίνησε στην «Ελευθεροτυπία» ως συντάκτης ύλης, ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», «Εργατική Αλληλεγγύη» και στα περιοδικά «Δίφωνο», «Σοσιαλισμός» και «Η Μαμή». Μετείχε ως συνεταιριστής στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και διατηρούσε καθημερινή ραδιοφωνική εκπομπή στον ρ/σ Στο Κόκκινο.

Η πολιτική κηδεία του Βαγγέλη Καραγεώργου γίνεται σήμερα Τρίτη, 23 Ιουλίου 2019, στις 4 μ.μ., στο Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ελληνισμού της Διασποράς, Λεωφ. Δεκελείας 152 & Αττάλειας, Ν. Φιλαδέλφεια. Στις 5 μ.μ. θα ακολουθήσει η ταφή στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου.

Τι κόμμα θέλουμε; Αλέξης Τσιπρας στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Θέλουμε ένα κόμμα μαζικό: Με μέλη που αριθμούν τουλάχιστον στο 10% των ψηφοφόρων.

Θέλουμε ένα κόμμα νεανικό.

Έχουμε 38% στις ηλικίες 17-24. Δε γίνεται να μην έχουμε μια μαζική οργάνωσης νεολαίας.

Θέλουμε ένα κόμμα λαϊκό.

Είμαστε πρώτη δύναμη στις λαϊκές γειτονιές. Δε γίνεται να μην έχουμε Μαζικές οργανώσεις και γραφεία παντού, σε κάθε λαϊκή γειτονιά.

Θέλουμε ένα κόμμα δημοκρατικό και σύγχρονο.

Με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας. Με συχνά δημοψηφίσματα για τις κρίσιμες αποφάσεις. Με αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας για τη δράση και τη συμμετοχή στις αποφάσεις.

Θέλουμε ένα κόμμα με ισχυρή ταυτότητα.

Με όραμα και στόχο το σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία. Την άρση της καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Θέλουμε ένα κόμμα αριστερό.

Όχι στα λόγια αλλά στη πράξη. Μια Αριστερά που να υπερασπίζεται τους μη προνομιούχους και να μη το βάζει στα πόδια στα δύσκολα

Θέλουμε ένα κόμμα πράσινο. Με ισχυρή περιβαλλοντική ταυτότητα. Με πρόγραμμα για τον οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας.

Να οικοδομήσουμε τη σύγχρονη πράσινη αριστερά του 21ου αιώνα.

Απαιτείται πλατύ άνοιγμα και εγγραφή νέων μελών, «που θα μας οδηγήσει σε ένα νέο συνέδριο επανίδρυσης, με πλατιές δημοκρατικές διαδικασίες όπου θα τεθούν στη κρίση των μελών τα πάντα» 

Σας καλώ να μην φοβηθούμε αλλά να τολμήσουμε.

Σας καλώ να μην αμελήσουμε, εν ονόματι οποιουδήποτε δισταγμού, αυτό το ιστορικό για τον ΣΥΡΙΖΑ καθήκον.

Να μην κρυφτούμε πίσω από παλιές οχυρώσεις για να αποφύγουμε τις νέες προκλήσεις.

Θέλουμε και αυστηρούς κανόνες δεοντολογίας των μελών αλλά και των στελεχών.

Χτες μπορεί να ήταν νωρίς, αλλά αύριο σίγουρα θα είναι αργά. Θα αλλάξουμε μαχόμενοι».

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ