Είναι κάποιες χώρες που πώς να το κάνουμε, είναι αν μη τι άλλο, συνεπείς. Το Ιράν, για παράδειγμα. Εκεί ξέρεις: θα πεις αρνητικό για το καθεστώς; Στη φυλάκα. Το αυτό συνέβη και με τον εξαιρετικό Ιρανό σκηνοθέτη κινηματογράφου Μοχάμαντ Ρασούλοφ, ο οποίος καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση καθώς και σε δίχρονη απαγόρευση συμμετοχής σε κάθε πολιτική και κοινωνική εκδήλωση εξαιτίας της κριτικής που ασκεί στα της χώρας του. Επίσημη κατηγορία: «προπαγάνδα κατά της πολιτείας»! (Μπορείτε να υπογράψετε, αν θέλετε, τη φόρμα διαμαρτυρίας για την ποινή φυλάκισης του στο www.change.org).
Υπάρχουν, όμως, και κάποιες χώρες που δεν είναι διόλου συνεπείς: Στη δικιά μας, για παράδειγμα, τη μέρα της Γιορτής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας (μετά τη χούντα) στο Προεδρικό Μέγαρο παρευρέθησαν και η Δόμνα με τους «ψυχικά νοσούντες» -μες την τρελή χαρά και τη χρυσή πιέτα -, αλλά και ο Διονύσης Σαββόπουλος που (τυχαία μάλλον) κατέβαινε τα σκαλιά δίπλα της. Αυτός μάλλον ξέχασε τη «Συννεφούλα» και κόλλησε στο «κράτος ασυστόλων και πεσμένων κώλων» (στίχοι από το άσμα του ιδίου «Κωλοέλληνες»).
Χάρμα οφθαλμών ήτανε όλοι μαζί: Άδωνις, Βορίδης, Κυριάκος, Δόμνα, Σαββόπουλος... Όλοι να γιορτάσουν την πτώση της χούντας. Και να φανταστείς ότι τον Σαββόπουλο τον είχαν πιάσει το καλοκαίρι του '67. Δεν βασανίστηκε όπως κάτι άλλοι «ψυχικά άρρωστοι» που σιγοτραγουδούσαν τη «Συννεφούλα» του στα κελιά τους... Και τώρα... Θα ξεχάσω εγώ το 2012 όταν εξελέγη ο Σαμαράς, που είχε βγει πριν ακόμα βγει ο νέος πρωθυπουργός για το διάγγελμά του, να πει «πόσο καλό είναι που βγήκε ο Σαμαράς»;
Και τώρα κατεβαίνει τις σκάλες της δόξας δίπλα στην Δόμνα. Ολόκληρο κύκλο έκανε γύρω από τον Βούτση για να αποφύγει να μιλήσουν... Είδες πώς αλλάζουν οι καιροί τους ανθρώπους;
Υπάρχουν, όμως, και κάποιες χώρες που δεν είναι διόλου συνεπείς: Στη δικιά μας, για παράδειγμα, τη μέρα της Γιορτής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας (μετά τη χούντα) στο Προεδρικό Μέγαρο παρευρέθησαν και η Δόμνα με τους «ψυχικά νοσούντες» -μες την τρελή χαρά και τη χρυσή πιέτα -, αλλά και ο Διονύσης Σαββόπουλος που (τυχαία μάλλον) κατέβαινε τα σκαλιά δίπλα της. Αυτός μάλλον ξέχασε τη «Συννεφούλα» και κόλλησε στο «κράτος ασυστόλων και πεσμένων κώλων» (στίχοι από το άσμα του ιδίου «Κωλοέλληνες»).
Χάρμα οφθαλμών ήτανε όλοι μαζί: Άδωνις, Βορίδης, Κυριάκος, Δόμνα, Σαββόπουλος... Όλοι να γιορτάσουν την πτώση της χούντας. Και να φανταστείς ότι τον Σαββόπουλο τον είχαν πιάσει το καλοκαίρι του '67. Δεν βασανίστηκε όπως κάτι άλλοι «ψυχικά άρρωστοι» που σιγοτραγουδούσαν τη «Συννεφούλα» του στα κελιά τους... Και τώρα... Θα ξεχάσω εγώ το 2012 όταν εξελέγη ο Σαμαράς, που είχε βγει πριν ακόμα βγει ο νέος πρωθυπουργός για το διάγγελμά του, να πει «πόσο καλό είναι που βγήκε ο Σαμαράς»;
Και τώρα κατεβαίνει τις σκάλες της δόξας δίπλα στην Δόμνα. Ολόκληρο κύκλο έκανε γύρω από τον Βούτση για να αποφύγει να μιλήσουν... Είδες πώς αλλάζουν οι καιροί τους ανθρώπους;
εφσυν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου