Ο Κενάν και ο Τάρικ έχουν περάσει πια στα επόμενα κεφάλαια. Ο πρώτος ζει στην Γερμανία και βγάζει το ψωμί τους ως γυμναστής. Ο Τάρικ, πέρασε στην Ολλανδία, όπου συνάντησε ξανά τη σύζυγο και τα τρία παιδιά τους. Οι δυο τους συναντήθηκαν πριν από τέσσερα χρόνια στον Λίβανο, πριν ξεκινήσουν το δρομολόγιο της προσφυγιάς και έδωσαν υπόσχεση να ξανασυναντηθούν κάποια στιγμή, σε έναν από τους τόπους της νέας τους ζωής. Το έκαναν στη Λέρο, προκειμένου να δουν ξανά ανθρώπους που τους βοήθησαν, να τους ευχαριστήσουν και να επιστρέψουν λίγη από την ζεστασιά που αισθάνθηκαν σε πρόσφυγες που βρίσκονται τώρα στο κεφάλαιο της ιστορίας που οι ίδιοι έχουν περάσει.
Ο Τάρικ και η Μαρίνα
Ο Τάρικ έφτασε στη Λέρο το 2016 και έμεινε στο Hot Spot. Έγινε μαθητής του HUB, ενός εκπαιδευτικού κέντρου για ενήλικες της οργάνωσης ECHO 100+, το οποίο βρισκόταν στο νησί πριν η ΑΡΣΙΣ οργανώσει το Κέντρο Μη Τυπικής Μάθησης LEDU. Ο Τάρικ γνώρισε την Μαρίνα από την Ολλανδία, η οποία έμελλε να του αλλάξει τη ζωή. Η Μαρίνα, η οποία υποστηρίζει έμπρακτα την οργάνωση, ήταν εκείνη που έκανε τα πάντα για τον βοηθήσει με τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε τον πρώτο καιρό που κατάφερε να περάσει στην Ολλανδία. Αφού η ζωή του ομαλοποιήθηκε και συνάντησε ξανά την οικογένειά του, ήθελε με κάποιο τρόπο να προσφέρει κι εκείνος ό,τι του έδωσαν. Την αλληλεγγύη.
Άλλωστε, o Τάρικ αποκαλεί την Μαρίνα μητέρα που του χάρισε ο Θεός, καθώς του συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν πραγματικό παιδί της. Χωρίς να τον γνωρίζει, χωρίς να ξέρει το παρελθόν του. Όπως, άλλωστε, έκανε και για όλους τους πρόσφυγες. Mέσω της ECHO, ο Ταρίκ έκανε την επαφή με ΑΡΣΙΣ, προκειμένου να τους γνωστοποιήσει τα σχέδιά του. Η ώρα για την συνάντηση με τον Κενάν είχε έρθει. Οι δύο παλιοί φίλοι έκαναν το ταξίδι για την Ελλάδα και τη Λέρο μαζί. Όχι για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή, όπως τότε, αλλά για να βοηθήσουν άλλους να τη βρουν.
Το Κέντρο Μη Τυπικής Εκπαίδευσης
Τα εκπαιδευτικά προγράμματα EDU της Άρσις ξεκίνησαν την λειτουργία τους τον χειμώνα του 2018 στη Λέρο και την Κω, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στόχος, φυσικά, είναι η ένταξη όλων των παιδιών στο χώρο της εκπαίδευσης μέσω ενός πλαισίου που τους εξασφαλίζει τη συμμετοχή: Με εξειδικευμένο προσωπικό, διερμηνείς, κοινωνικούς λειτουργούς, νομικούς κ.ο.κ τα Κέντρα Μη Τυπικής Εκπαίδευσης ξεκίνησαν ούτως ώστε να αποτελέσουν τον προθάλαμο για τα παιδιά πρόσφυγες στη δημόσια εκπαίδευση, ούτως ώστε να ομαλοποιηθεί η μετάβαση σε κανονικές σχολικές τάξεις. Τα κέντρα υποδέχονται καθημερινά πάνω από 100 μαθητές ηλικίας 6 -18 ετών στις εγκαταστάσεις τους, από όλες τις δομές φιλοξενίας των νησιών.
Η μέθοδος Project που ακολουθείται, εξασφαλίζει ότι το γλωσσικό χάσμα δεν αποτελεί εμπόδιο. Σε εβδομαδιαία βάση επιλέγεται μία θεματική, η οποία πλαισιώνεται από 3 ενότητες, τα αγγλικά, τα ελληνικά και τις φυσικές επιστήμες.Η μέθοδος του Project δίνει κίνητρο στα παιδιά να αναπτύξουν ταλέντα παντός τύπου καθώς η εκπαιδευτική διαδικασία συχνά εμπλέκει τέχνες όπως τη μουσική, τα καλλιτεχνικά, το θεατρικό παιχνίδι και τον αθλητισμό, ο οποίος έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κοινωνικό εργαλείο για την ένταξη και την κοινωνικοποίηση των προσφύγων. Και φυσικά, πέραν της διαδικασίας της μάθησης αυτής καθεαυτής, γίνεται πολλή δουλειά στο κομμάτι της αυτοπεποίθησης, της ψυχοκοινωνικής στήριξης που παρέχεται στους μαθητές και τις οικογένειές τους. Όπως τονίζουν χαρακτηριστικά στην ΑΡΣΙΣ, «Τα -EDU της ΑΡΣΙΣ είναι Κέντρα Μη Τυπικής Εκπαίδευσης, είναι καταφύγια, είναι σπίτια, είναι σχολεία, είναι διαπολιτισμικά κέντρα, είναι εκεί να αντιπροσωπεύσουν ένα όραμα απελευθερωτικής ένταξης όλων των παιδιών στον κόσμο της εκπαίδευσης και της κοινοτικής συμμετοχής».
Μια εβδομάδα γεμάτη σεβασμό και αλληλεγγύη
Η λέξη σεβασμός ήταν αυτή που κυριάρχησε στην συζήτηση των μαθητών του Κέντρου Μη Τυπικής Μάθησης με τους δύο επισκέπτες. «Με σεβασμό μπορείτε να καταφέρετε τα πάντα» είπε χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων ο Τάρικ, ο οποίος δεν ξέχασε ποτέ ποιοι άνθρωποι τον βοήθησαν να πατήσει στα πόδια του και να επανενωθεί με τη γυναίκα και τα 3 παιδιά του. «Πίστη θέλει και προσπάθεια. Και τότε όλα μπορούν να συμβούν», είπε από την πλευρά του ο Κενάν. Τα παιδιά, σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, κοιτούσαν γεμάτα θαυμασμό και όρεξη για ζωή. Γιατί είναι διαφορετικό να ακούς κάτι από δασκάλους ή ανθρώπους που σε δέχθηκαν στη χώρα τους, παρά τις καλές τους προθέσεις και διαφορετικό από κάποιους που πέρασαν τα ίδια, άντεξαν στις δυσκολίες και κατάφεραν να βρουν μια καλύτερη ζωή. Ο Τάρικ με τον Κενάν έμειναν σχεδόν μια εβδομάδα στην δομή και με τον δεύτερο να έχει την εμπειρία και τις γνώσεις του γυμναστή, διοργάνωσαν μια σειρά από δραστηριότητες.
Η αρχή έγινε με αθλητικές δραστηριότητες, οι οποίες κορυφώθηκαν με έναν ποδοσφαιρικό αγώνα κοριτσιών εναντίον αγοριών, που στόχο είχε να δείξει ότι όλοι έχουν ίσα δικαιώματα στο ποδόσφαιρο, κόντρα σε προκαταλήψεις και στερεότυπα. Την επόμενη μέρα, το πρόγραμμα περιελάμβανε μαθήματα μουσικής, τα οποία εξελίχθηκαν σε ένα ξέφρενο πάρτι με μπόλικο τραγούδι και χορό, το οποίο χάρηκαν με την καρδιά τους τόσο οι μαθητές, όσο και φιλοξενούμενοι.
Οι αθλητικές δραστηριότητες επέστρεψαν την επόμενη μέρα, μόνο που στο επίκεντρο είχαν τους νεότερους. Παιδιά από 6-12 ετών έπαιξαν ποδόσφαιρο, χάντμπολ, μήλα και άλλα παιχνίδια με μπάλα, έγιναν ομάδες, συνεργάστηκαν, πανηγύρισαν, πάντα με σεβασμό στον αντίπαλο. Στο φινάλε, το ποδόσφαιρο είχε ξανά την τιμητική του, μόνο που αυτή τη φορά οι ομάδες ήταν ξεχωριστές.Οι μαθητές, έπαιξαν αντίπαλοι με τους καθηγητές! Και μολονότι κάποιοι δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με την στρογγυλή θεά, το χάρηκαν με την ψυχή τους.
Η Άννα Μαρία Παλυβού, συντονίστρια LEDU, μετέφερε στο Κουτί της Πανδώρας το κλίμα που επικράτησε στις συναντήσεις των προσφύγων με τα παιδιά: «Κυρίως ο Τάρικ ήταν πάρα πολύ κοντά με τα παιδιά, δηλαδή ήταν κοντά τους όλες τις στιγμές και μοιράζονταν εμπειρίες. Ο Κενάν είχε λίγο πιο πρωταγωνιστικό ρόλο όσον αφορά τον αθλητισμό και τη μουσική. Η συγκινητική στιγμή ήταν όταν τελείωσαν οι εκδηλώσεις και μίλησαν με τα παιδιά. Τους μίλησαν με πάρα πολλή αγάπη και για το σεβασμό που πρέπει να δείχνουν στο νέο τόπο που πηγαίνουν και να έχουν μια καλή συμπεριφορά ώστε να δημιουργούν μια αντίστοιχα καλή εικόνα. Εν ολίγοις τους είπαν ότι το σεβασμό που θα δείξετε εσείς θα δείξουν και οι άλλοι απέναντί σας και γεγονός είναι ότι τους έδωσαν μια πολύ θετική εικόνα, γιατί και οι ίδιοι ήταν πρόσφυγες, και οι ίδιοι είχαν βρεθεί στη θέση τους, χαμένοι σε ένα νέο μέρος χωρίς κανέναν μαζί τους και κατάφεραν να επανενωθούν με τις οικογένειες και τους φίλους τους. Τώρα πήραν τον ρόλο του βοηθού και αυτοί».
Ο Κενάν και ο Τάρικ πήραν τον δρόμο της επιστροφής γεμάτοι. Είχαν εκπληρώσει την υπόσχεσή τους με τον καλύτερο τρόπο, δίνοντας ελπίδα στα παιδιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου