Για κάτι παραπάνω από μισό αιώνα οι υπέρμαχοι της ελεύθερης αγοράς (σχολή Chicago-μονεταριστές-Milton Friedman) μας αναλύουν τα οφέλη των ιδιωτικοποιήσεων στην υγεία, την παιδεία και την κοινωνική ασφάλιση.
Σε ελάχιστες εβδομάδες το αφήγημα που για δεκαετίες έχτιζαν, γκρεμίστηκε από την ίδια την ανάγκη των ανθρώπων για επιβίωση με κοινωνικούς όρους και όχι με όρους ζούγκλας. Η εξαιρετικά δυσάρεστη κατάσταση με την επέλαση του κορονοϊού ήρθε να μας θυμίσει με τον πιο εμφατικό τρόπο την ανάγκη ύπαρξης ισχυρού δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας για όλους.
Τις προηγούμενες ημέρες ο Υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας έκανε την απλή παραδοχή ότι σε περιόδους δύσκολες το μόνο σύστημα που μπορεί να εξασφαλίσει κοινωνική συνοχή και αποτελεσματικότητα είναι το δημόσιο σύστημα υγείας έναντι του ιδιωτικού που αδυνατεί να περιθάλψει επαρκώς τα έκτακτα περιστατικά, στέλνοντας τα στο δημόσιο, ενώ στο πλαίσιο του σκοπού του (το κέρδος) χρεώνει την εξέταση για τον κορονοϊό 200 ευρώ.
Παράλληλα, σε μια γενναία πολιτικά κίνηση, αλλά αναγκαία για το καλό όλων μας, ο πρώην αναπληρωτής Υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης έχει δώσει έμπρακτη στήριξη με συμβουλές και προτάσεις στον νυν Υπουργό αποδεικνύοντας στην πράξη ότι προτεραιότητα έχει ο άνθρωπος. Η επιστημονική του επάρκεια σε συνδυασμό με τη διορατικότητά του να προβλέψει νομοθετικά και να προτείνει μεταξύ άλλων τη δυνατότητα να επιτάσσονται ιδιωτικές κλινικές, αν αυτό καθίσταται αναγκαίο, εξασφαλίζει (αν χρειαστεί) στις δύσκολες αυτές στιγμές το δικαίωμα στην Υγεία σε όσο το δυνατόν περισσότερους συνανθρώπους μας.
Στον αντίποδα, ο Υπουργός Ανάπτυξης όντας πραγματικά πίσω από τις εξελίξεις συνεχίζει να στηρίζει τη ρητορική της οικονομίας της αγοράς, λέγοντας πως ο τριπλασιασμός τιμών σε αναγκαία για την προστασία των πολιτών αγαθά, όπως τα αντισηπτικά, είναι λογικός και δεν χρειάζεται κάποια παρέμβαση. Την ίδια ώρα ο φιλελεύθερος Γάλλος Πρόεδρος δήλωνε ότι κάποια προϊόντα δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης σε καιρό κρίσης και θα πρέπει να βγουν εκτός αγορών ως κοινωνικά πλέον αγαθά.
Αυτή η ξεκάθαρα σοσιαλιστική παραδοχή έγινε μπροστά στην ανάγκη ύπαρξης κοινωνικής αλληλεγγύης και κάλυψης των αναγκών της πλειοψηφίας.
Με αίσθημα κοινωνικής και διαγενεακής αλληλεγγύης οφείλουμε να σεβαστούμε τις ευπαθείς ομάδες και να τηρήσουμε τους κανόνες ασφαλείας μένοντας απομονωμένοι, για όσο οι επιστήμονες ορίσουν και διευκολύνοντας στο μέγιστο το τιτάνιο έργο τους.
Όσον αφορά την κάλυψη των αναγκών της πλειοψηφίας είναι πλέον καθαρό και με τον πιο σαφή τρόπο ότι δεν είναι δυνατό μια κοινωνία να αυτορυθμιστεί σε καιρούς οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων. Δεν είναι δυνατό οι ανθρώπινες ζωές να τίθενται σε κίνδυνο υπό το πρίσμα της μεγιστοποίησης των κερδών και κυρίως δεν είναι δυνατό τη λύση στα πραγματικά προβλήματα να τη δώσει ένα κράτος που ευνοεί τους λίγους.
Η ανθρωπότητα χρειάστηκε δυστυχώς να φτάσει σε μια δύσκολη συγκυρία και να διαπιστώσει ότι η ανάγκη της κρατικής παρέμβασης είναι επιτακτική. Ο νέος αυτός ιός ήρθε να δοκιμάσει την κοινωνική συνοχή αλλά και να μας θυμίσει ότι το κοινωνικό κράτος σώζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου