από την Αυγή της Κυριακής
Για "γερμανοποίηση, με την πολιτική έννοια του όρου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πολιτικών της, δηλαδή μια πολιτική της Ε.Ε. που τείνει να ταυτιστεί με τα ιδιαίτερα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου, έκανε λόγο ο Γιάννης Δραγασάκης με συνέντευξή του που έδωσε πριν τρεις ημέρες στον "Κόκκινο 105,5" και στον διευθυντή του σταθμού Γ. Ανανδρανιστάκη.
Τόνισε ότι θα έχουμε μια τεράστια αναδιανομή εθνικού εισοδήματος και μια τεράστια σπατάλη αυτού του εισοδήματος, διότι δεν μπορεί να γίνει επένδυση αυτό ή να γίνει κάτι χρήσιμο για την κοινωνία εάν καταργηθεί ο 14ος μισθός, κάτι που χαρακτήρισε "παραλογισμό'.
Αναφορικά με τα μέτρα, είπε ότι ακόμη και αν το αποτέλεσμα είναι να μειωθεί το έλλειμμα και το χρέος, εγείρεται το ερώτημα τι άλλο θα επιφέρουν αυτά τα μέτρα αν εφαρμοστούν τελικά; Όπως σχολίασε ο Γ. Δραγασάκης, "η τραγωδία που ζούμε είναι ότι τα μέτρα που προτείνονται για την αντιμετώπιση της κρίσης, θα επιδεινώσουν την κρίση. Καθώς όλοι συμφωνούν ότι, όταν έχεις ύφεση και περιορίζεις με διάφορους τρόπους τη ζήτηση, είτε κόβοντας δαπάνες, είτε κόβοντας μισθούς, είτε ακόμη και εισπράττοντας φόρους, αυτό επιδεινώνει την ύφεση. Διότι περιορίζει την αγοραστική δύναμη που υπάρχει στην κοινωνία και δεδομένου μάλιστα ότι και οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια, δεν έχουμε επέκταση δανεισμού".
Όσον αφορά την πιστωτική επέκταση, είπε καθώς αυτή είναι ανύπαρκτη, ενώ θα δοθούν δάνεια μόνο για αναχρηματοδοτήσεις κ.λπ., αυτό θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη πτώση της παραγωγής, σε αύξηση της ανεργίας, σε πτώση της κατανάλωσης, του τζίρου. Επομένως θα μειωθούν τα έσοδα του δημοσίου γι' αυτόν τον λόγο και επομένως το όλο πρόβλημα θα επιδεινωθεί.
Στο ερώτημα αν υπάρχει κίνδυνος να μην επιτευχθούν καν οι δημοσιονομικοί στόχοι, απάντησε πως σε πρώτη φάση μπορεί να μειωθεί το έλλειμμα. Υπάρχει ένας παλιός κανόνας των οικονομολόγων, ότι όσες μονάδες μειώνεις το έλλειμμά σου, τόσες μονάδες μειώνεται το εθνικό εισόδημα. Αν υποθέσουμε δηλαδή ότι το πρόγραμμα είναι να μειώσουμε σε τρία χρόνια κατά δέκα μονάδες το έλλειμμα, πρέπει να περιμένουμε περίπου μια μεγάλη πτώση της παραγωγής με αντίστοιχη αύξηση της ανεργίας. Πρόσθεσε ότι η Γερμανία είναι μια μεγάλη εξαγωγική χώρα, το 49% του εθνικού της εισοδήματος είναι από εξαγωγές, πιστεύει ότι έχει το τεχνολογικό προβάδισμα έναντι άλλων χωρών και εκείνο το οποίο φοβάται είναι τον πόλεμο μέσω συναλλαγματικών υποτιμήσεων ή διολισθήσεων, στους οποίους πολέμους μπορεί να καταφύγουν οι ΗΠΑ με το δολάριο και η Κίνα με το δικό της νόμισμα, και γι' αυτό προσπαθεί να έχει τη γραμμή ότι στηρίζει τη δημοσιονομική πειθαρχία και του σκληρού ευρώ. Δηλαδή η Γερμανία δεν ποντάρει για τις εξαγωγές της σε μια διολίσθηση του ευρώ, σε μια υποτίμηση του ευρώ, αλλά σ' ένα σκληρό ευρώ και το τεχνολογικό της προβάδισμα και με το σκληρό ευρώ θα μπορεί να αγοράζει η ίδια και οι τράπεζές της πολύ φθηνά περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό. Κι επομένως το πρόβλημα που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι ότι νομίζουν ότι έχουμε μια γερμανοποίηση, με την πολιτική έννοια του όρου της Ε.Ε. και τις πολιτικές της. Δηλαδή, η πολιτική της Ε.Ε. τείνει να ταυτιστεί με τα ιδιαίτερα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου.
Αυτό δίνει και μια αντίφαση, πρόσθεσε, στην οποία θα έπρεπε να επενδύσει μια χώρα σαν την Ελλάδα. Διότι υπάρχει μια αντικειμενική σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στη γραμμή που υπηρετεί το γερμανικό κεφάλαιο αυτή τη στιγμή και τις χώρες όπως είναι η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, ενδεχομένως και η Ιταλία σε μικρότερο βαθμό αλλά και χώρες του Βορρά, οι οποίες δεν έχουν αυτή την εξαγωγική δυνατότητα που έχει η Γερμανία. Άρα μιλάμε για ένα πραγματικό πρόβλημα και όχι για παιχνίδι μόνο, επειδή υπάρχει αυτή η άποψη. Χρησιμοποιείται και ως παιχνίδι ή τουλάχιστον στην αρχή ως μοχλός πίεσης, αλλά μετά τη χρεωκοπία του Ντουμπάι τους ξέφυγε ο έλεγχος.
Σύμφωνα με τον Γ. Δραγασάκη προκύπτει ένα θέμα, ότι έχουμε χώρες εξαγωγικές με εμπορικά πλεονάσματα και χώρες που είναι εισαγωγικές κυρίως, έχουν δηλαδή ελλείμματα εμπορικά. Η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία. Το επιχείρημά τους είναι το εξής: Εφ' όσον υπάρχουν ελλείμματα, δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα. Και εφ' όσον δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα, φταίνε οι μισθοί. Άρα, να μειωθούν οι μισθοί. Από εκεί ξεκινάει το αίτημα να καταργήσουμε τον 13ο μισθό. Αυτό είναι παραλογισμός, διότι, αν δεχτούμε αυτόν τον αμφιλεγόμενο όρο ανταγωνιστικότητα, αυτός έχει να κάνει με χίλιους δυο παράγοντες, με τεχνολογίες, με οργανωτικά ζητήματα, με το μέγεθος των επιχειρήσεων, με την παράδοση της κάθε χώρας. Αυτό λοιπόν που στην ουσία μας λένε, είναι ότι κάθε ανισορροπία, κάθε έλλειμμα ανταγωνιστικότητας θα το πληρώνουν οι μισθωτοί. Και ήταν υποκριτικό που έλεγαν ότι τους ενοχλούσαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, διότι ο 14ος μισθός που ζητούν να καταργηθεί αφορά και δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους.
Ο αντίλογος ποιος είναι; Γιατί να μειωθούν οι μισθοί των ελλειμματικών χωρών και να μην αυξηθεί ο μισθός στις πλεονασματικές χώρες. Δηλαδή γιατί να μην αυξηθεί ο μισθός του Γερμανού εργαζόμενου, όταν μάλιστα οι ίδιες οι μελέτες οι δικές τους θεωρούν ότι ο γερμανικός μισθός είναι υποτιμημένος σε σχέση με τη παραγωγικότητα κατά 5%-6%. Αν ανέβουν οι μισθοί στη Γερμανία δεν θα περάσουν καλύτερα οι Γερμανοί εργάτες κατά 5% π.χ., αλλά θα ανέβει η ζήτηση συνολικά στη Γερμανία, θα υπάρξει ανάκαμψη στη γερμανική οικονομία και η ανάκαμψη της γερμανικής οικονομίας λόγω μεγέθους θα συμπαρασύρει κατά κάποιο τρόπο και ως έναν βαθμό και οικονομίες, όπως είναι η ελληνική, όπως η ισπανική, όπως είναι η πορτογαλική.
Ο Γ. Δραγασάκης σχολίασε ότι στην Ευρώπη η Κεντρική Τράπεζα δάνεισε με χαμηλό επιτόκιο τις τράπεζες, αλλά τα κράτη τα έσπρωξε στην κερδοσκοπία των αγορών. Και μάλιστα είχαμε το φαινόμενο εδώ η ΕΚΤ και η πολιτική ηγεσία της Ευρωζώνης να συμπράττουν με τους κερδοσκόπους, να είναι σύμμαχοι των κερδοσκόπων, να δείχνουν την Ελλάδα. Ακόμη και τώρα παίζονται παιχνίδια τέτοια και έχουμε ένα πολιτικό σύστημα στη δική μας χώρα που δεν μπορεί να υπερασπιστεί, όχι μόνο τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αλλά ούτε καν την αξιοπρέπειά του.
Για τον 14ο μισθό
Αναφορικά με τον 14ο μισθό και το ενδεχόμενο για την περικοπή του, απάντηση πως "αλίμονο αν δεν υπάρξει ένα παλλαϊκό μέτωπο ενάντια στην προσπάθεια να κοπεί ο 14ος μισθός", αφού αν κοπεί, σημαίνει μείωση των μισθών κατά 7% περίπου και αν περικοπή ο 14ος μισθός, θα υπάρξει μια τεράστια καθίζηση των μισθών και της αγοραστικής δύναμης από τη μια μεριά, από την άλλη όμως, οι τιμές δεν θα μειωθούν. Επομένως θα έχουμε μια τεράστια αναδιανομή εθνικού εισοδήματος και μια τεράστια σπατάλη αυτού του εισοδήματος, διότι δεν μπορεί να γίνει επένδυση αυτό ή να γίνει κάτι χρήσιμο για την κοινωνία.
Αναφερόμενος στα όσα είπε ο υπουργός Οικονομικών ότι "πρέπει να κάνουμε εξεταστική επιτροπή γιατί μου λένε στις Βρυξέλλες αν θα μπει κάποιος φυλακή", είπε ότι ο υπουργός Οικονομικών δεν έχει μηχανισμούς να μπει όχι ένας στη φυλακή, αλλά χιλιάδες απ' αυτούς που κρύβουν τα κέρδη τους από την εφορία, εκτός του ότι πρέπει να κάνει εξεταστική επιτροπή για να μάθει πώς έκρυβε τα στοιχεία ο κ. Χριστοδουλάκης, ο κ. Σημίτης. "Οδηγούνται σε μια τεράστια γελοιοποίηση", σχολίασε.
Για τους κρυφούς λογαριασμούς
Ερωτηθείς για τους ειδικούς λογαριασμούς τόνισε πως αποτελούν ένα σύστημα ολόκληρο, του οποίου οι ευθύνες αποκαλύπτονται τώρα και επομένως υπάρχει μια συνενοχή, προβλέποντας πως όσο αντιλαμβάνονται οι πολίτες ότι ζούσαμε μια κρίση σε αναστολή και ότι όλος αυτός ο πλούτος που έχει δημιουργηθεί, αντί να γίνει επενδύσεις και υποδομές, έχει σπαταληθεί και μας έχει αφήσει πίσω, όλη αυτή η ιστορία ένα τεράστιο δημόσιο χρέος, θα αντιδράσει.
Για "γερμανοποίηση, με την πολιτική έννοια του όρου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πολιτικών της, δηλαδή μια πολιτική της Ε.Ε. που τείνει να ταυτιστεί με τα ιδιαίτερα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου, έκανε λόγο ο Γιάννης Δραγασάκης με συνέντευξή του που έδωσε πριν τρεις ημέρες στον "Κόκκινο 105,5" και στον διευθυντή του σταθμού Γ. Ανανδρανιστάκη.
Τόνισε ότι θα έχουμε μια τεράστια αναδιανομή εθνικού εισοδήματος και μια τεράστια σπατάλη αυτού του εισοδήματος, διότι δεν μπορεί να γίνει επένδυση αυτό ή να γίνει κάτι χρήσιμο για την κοινωνία εάν καταργηθεί ο 14ος μισθός, κάτι που χαρακτήρισε "παραλογισμό'.
Αναφορικά με τα μέτρα, είπε ότι ακόμη και αν το αποτέλεσμα είναι να μειωθεί το έλλειμμα και το χρέος, εγείρεται το ερώτημα τι άλλο θα επιφέρουν αυτά τα μέτρα αν εφαρμοστούν τελικά; Όπως σχολίασε ο Γ. Δραγασάκης, "η τραγωδία που ζούμε είναι ότι τα μέτρα που προτείνονται για την αντιμετώπιση της κρίσης, θα επιδεινώσουν την κρίση. Καθώς όλοι συμφωνούν ότι, όταν έχεις ύφεση και περιορίζεις με διάφορους τρόπους τη ζήτηση, είτε κόβοντας δαπάνες, είτε κόβοντας μισθούς, είτε ακόμη και εισπράττοντας φόρους, αυτό επιδεινώνει την ύφεση. Διότι περιορίζει την αγοραστική δύναμη που υπάρχει στην κοινωνία και δεδομένου μάλιστα ότι και οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια, δεν έχουμε επέκταση δανεισμού".
Όσον αφορά την πιστωτική επέκταση, είπε καθώς αυτή είναι ανύπαρκτη, ενώ θα δοθούν δάνεια μόνο για αναχρηματοδοτήσεις κ.λπ., αυτό θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη πτώση της παραγωγής, σε αύξηση της ανεργίας, σε πτώση της κατανάλωσης, του τζίρου. Επομένως θα μειωθούν τα έσοδα του δημοσίου γι' αυτόν τον λόγο και επομένως το όλο πρόβλημα θα επιδεινωθεί.
Στο ερώτημα αν υπάρχει κίνδυνος να μην επιτευχθούν καν οι δημοσιονομικοί στόχοι, απάντησε πως σε πρώτη φάση μπορεί να μειωθεί το έλλειμμα. Υπάρχει ένας παλιός κανόνας των οικονομολόγων, ότι όσες μονάδες μειώνεις το έλλειμμά σου, τόσες μονάδες μειώνεται το εθνικό εισόδημα. Αν υποθέσουμε δηλαδή ότι το πρόγραμμα είναι να μειώσουμε σε τρία χρόνια κατά δέκα μονάδες το έλλειμμα, πρέπει να περιμένουμε περίπου μια μεγάλη πτώση της παραγωγής με αντίστοιχη αύξηση της ανεργίας. Πρόσθεσε ότι η Γερμανία είναι μια μεγάλη εξαγωγική χώρα, το 49% του εθνικού της εισοδήματος είναι από εξαγωγές, πιστεύει ότι έχει το τεχνολογικό προβάδισμα έναντι άλλων χωρών και εκείνο το οποίο φοβάται είναι τον πόλεμο μέσω συναλλαγματικών υποτιμήσεων ή διολισθήσεων, στους οποίους πολέμους μπορεί να καταφύγουν οι ΗΠΑ με το δολάριο και η Κίνα με το δικό της νόμισμα, και γι' αυτό προσπαθεί να έχει τη γραμμή ότι στηρίζει τη δημοσιονομική πειθαρχία και του σκληρού ευρώ. Δηλαδή η Γερμανία δεν ποντάρει για τις εξαγωγές της σε μια διολίσθηση του ευρώ, σε μια υποτίμηση του ευρώ, αλλά σ' ένα σκληρό ευρώ και το τεχνολογικό της προβάδισμα και με το σκληρό ευρώ θα μπορεί να αγοράζει η ίδια και οι τράπεζές της πολύ φθηνά περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό. Κι επομένως το πρόβλημα που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι ότι νομίζουν ότι έχουμε μια γερμανοποίηση, με την πολιτική έννοια του όρου της Ε.Ε. και τις πολιτικές της. Δηλαδή, η πολιτική της Ε.Ε. τείνει να ταυτιστεί με τα ιδιαίτερα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου.
Αυτό δίνει και μια αντίφαση, πρόσθεσε, στην οποία θα έπρεπε να επενδύσει μια χώρα σαν την Ελλάδα. Διότι υπάρχει μια αντικειμενική σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στη γραμμή που υπηρετεί το γερμανικό κεφάλαιο αυτή τη στιγμή και τις χώρες όπως είναι η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, ενδεχομένως και η Ιταλία σε μικρότερο βαθμό αλλά και χώρες του Βορρά, οι οποίες δεν έχουν αυτή την εξαγωγική δυνατότητα που έχει η Γερμανία. Άρα μιλάμε για ένα πραγματικό πρόβλημα και όχι για παιχνίδι μόνο, επειδή υπάρχει αυτή η άποψη. Χρησιμοποιείται και ως παιχνίδι ή τουλάχιστον στην αρχή ως μοχλός πίεσης, αλλά μετά τη χρεωκοπία του Ντουμπάι τους ξέφυγε ο έλεγχος.
Σύμφωνα με τον Γ. Δραγασάκη προκύπτει ένα θέμα, ότι έχουμε χώρες εξαγωγικές με εμπορικά πλεονάσματα και χώρες που είναι εισαγωγικές κυρίως, έχουν δηλαδή ελλείμματα εμπορικά. Η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία. Το επιχείρημά τους είναι το εξής: Εφ' όσον υπάρχουν ελλείμματα, δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα. Και εφ' όσον δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα, φταίνε οι μισθοί. Άρα, να μειωθούν οι μισθοί. Από εκεί ξεκινάει το αίτημα να καταργήσουμε τον 13ο μισθό. Αυτό είναι παραλογισμός, διότι, αν δεχτούμε αυτόν τον αμφιλεγόμενο όρο ανταγωνιστικότητα, αυτός έχει να κάνει με χίλιους δυο παράγοντες, με τεχνολογίες, με οργανωτικά ζητήματα, με το μέγεθος των επιχειρήσεων, με την παράδοση της κάθε χώρας. Αυτό λοιπόν που στην ουσία μας λένε, είναι ότι κάθε ανισορροπία, κάθε έλλειμμα ανταγωνιστικότητας θα το πληρώνουν οι μισθωτοί. Και ήταν υποκριτικό που έλεγαν ότι τους ενοχλούσαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, διότι ο 14ος μισθός που ζητούν να καταργηθεί αφορά και δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους.
Ο αντίλογος ποιος είναι; Γιατί να μειωθούν οι μισθοί των ελλειμματικών χωρών και να μην αυξηθεί ο μισθός στις πλεονασματικές χώρες. Δηλαδή γιατί να μην αυξηθεί ο μισθός του Γερμανού εργαζόμενου, όταν μάλιστα οι ίδιες οι μελέτες οι δικές τους θεωρούν ότι ο γερμανικός μισθός είναι υποτιμημένος σε σχέση με τη παραγωγικότητα κατά 5%-6%. Αν ανέβουν οι μισθοί στη Γερμανία δεν θα περάσουν καλύτερα οι Γερμανοί εργάτες κατά 5% π.χ., αλλά θα ανέβει η ζήτηση συνολικά στη Γερμανία, θα υπάρξει ανάκαμψη στη γερμανική οικονομία και η ανάκαμψη της γερμανικής οικονομίας λόγω μεγέθους θα συμπαρασύρει κατά κάποιο τρόπο και ως έναν βαθμό και οικονομίες, όπως είναι η ελληνική, όπως η ισπανική, όπως είναι η πορτογαλική.
Ο Γ. Δραγασάκης σχολίασε ότι στην Ευρώπη η Κεντρική Τράπεζα δάνεισε με χαμηλό επιτόκιο τις τράπεζες, αλλά τα κράτη τα έσπρωξε στην κερδοσκοπία των αγορών. Και μάλιστα είχαμε το φαινόμενο εδώ η ΕΚΤ και η πολιτική ηγεσία της Ευρωζώνης να συμπράττουν με τους κερδοσκόπους, να είναι σύμμαχοι των κερδοσκόπων, να δείχνουν την Ελλάδα. Ακόμη και τώρα παίζονται παιχνίδια τέτοια και έχουμε ένα πολιτικό σύστημα στη δική μας χώρα που δεν μπορεί να υπερασπιστεί, όχι μόνο τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αλλά ούτε καν την αξιοπρέπειά του.
Για τον 14ο μισθό
Αναφορικά με τον 14ο μισθό και το ενδεχόμενο για την περικοπή του, απάντηση πως "αλίμονο αν δεν υπάρξει ένα παλλαϊκό μέτωπο ενάντια στην προσπάθεια να κοπεί ο 14ος μισθός", αφού αν κοπεί, σημαίνει μείωση των μισθών κατά 7% περίπου και αν περικοπή ο 14ος μισθός, θα υπάρξει μια τεράστια καθίζηση των μισθών και της αγοραστικής δύναμης από τη μια μεριά, από την άλλη όμως, οι τιμές δεν θα μειωθούν. Επομένως θα έχουμε μια τεράστια αναδιανομή εθνικού εισοδήματος και μια τεράστια σπατάλη αυτού του εισοδήματος, διότι δεν μπορεί να γίνει επένδυση αυτό ή να γίνει κάτι χρήσιμο για την κοινωνία.
Αναφερόμενος στα όσα είπε ο υπουργός Οικονομικών ότι "πρέπει να κάνουμε εξεταστική επιτροπή γιατί μου λένε στις Βρυξέλλες αν θα μπει κάποιος φυλακή", είπε ότι ο υπουργός Οικονομικών δεν έχει μηχανισμούς να μπει όχι ένας στη φυλακή, αλλά χιλιάδες απ' αυτούς που κρύβουν τα κέρδη τους από την εφορία, εκτός του ότι πρέπει να κάνει εξεταστική επιτροπή για να μάθει πώς έκρυβε τα στοιχεία ο κ. Χριστοδουλάκης, ο κ. Σημίτης. "Οδηγούνται σε μια τεράστια γελοιοποίηση", σχολίασε.
Για τους κρυφούς λογαριασμούς
Ερωτηθείς για τους ειδικούς λογαριασμούς τόνισε πως αποτελούν ένα σύστημα ολόκληρο, του οποίου οι ευθύνες αποκαλύπτονται τώρα και επομένως υπάρχει μια συνενοχή, προβλέποντας πως όσο αντιλαμβάνονται οι πολίτες ότι ζούσαμε μια κρίση σε αναστολή και ότι όλος αυτός ο πλούτος που έχει δημιουργηθεί, αντί να γίνει επενδύσεις και υποδομές, έχει σπαταληθεί και μας έχει αφήσει πίσω, όλη αυτή η ιστορία ένα τεράστιο δημόσιο χρέος, θα αντιδράσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου