Γιατί η Αριστερά έπρεπε να είναι στην ολομέλεια της βουλής στη συζήτηση και στην κρίσιμη ψηφοφορία

Λίτσα Αμμανατίδου βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ 

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΕΥΛΟΓΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ: 

Όλες αυτές τις ημέρες και όχι μόνο, ακούγαμε πολλούς πολίτες και συλλογικότητες να απευθύνονται στα κόμματα της Αριστεράς και φυσικά και στο ΣΥΡΙΖΑ του οποίου είμαι μέλος της Κοινοβουλευτικής του ομάδας και να μας καλούν να αποχωρήσουμε ή και να παραιτηθούμε από τη βουλή όταν αυτά που συμβαίνουν εδώ και ενάμιση χρόνο είναι έξω από κάθε λογική! Πως να μη συμμεριστείς όλο αυτόν τον κόσμο που συνθλίβεται καθημερινά με τα απανωτά μέτρα της προηγούμενης αλλά και της σημερινής τρικομματικής ή δικομματικής(!) εδώ και μια μέρα, κυβέρνησης, που τον αφήνουν χωρίς αξιοπρέπεια που του παίρνουν τη ζωή μέσα απ΄τα χέρια; Οφείλω να δώσω ορισμένες διευκρινήσεις διότι πρέπει να γνωρίζει ο καθένας τους πραγματικούς λόγους που η Αριστερά είχε και έχει Χρέος να μένει σε αυτό το κοινοβούλιο ενώ οι επίπλαστες πλειοψηφίες του καταπατούν το σύνταγμα προσπαθώντας να εκχωρήσουν την εθνική κυριαρχία.

Να ξεκινήσω και να πω σε ότι αφορά την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ πως έχουμε φτάσει και πολλές φορές έχουμε ξεπεράσει τα όριά μας, μέσα στις αίθουσες του κοινοβουλίου προσπαθώντας να σταματήσουμε την...πολιτική κατρακύλα και το κουρέλιασμα της δημοκρατίας. Πολλές είναι οι φορές που έχουμε συζητήσει το επίμαχο θέμα, που αν το δεις με πολιτικούς όρους και όχι με συναισθηματικούς τότε καταλήγεις σε ένα και μοναδικό δρόμο, να μείνεις και να παλέψεις και μέσα στη βουλή (διότι στους δρόμους και στους εργασιακούς χώρους είναι δεδομένο πως βρισκόμαστε με όσες δυνάμεις έχουμε).

Φυσικά θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι τι θα συμβεί στην αποχώρηση και τι στην παραίτηση για να αντιληφθούν την κρισιμότητα αλλά και τη χρησιμότητα της Αριστεράς κάτω από αυτές τις απαράδεκτες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, διότι πολλά γράφονται στις διάφορες ιστοσελίδες είτε από έλλειψη πληροφόρησης είτε από λανθασμένη εσκεμμένα πληροφόρηση εντυπώσεων!

Στο πρώτο σενάριο αποχώρησης των βουλευτών από τις κρίσιμες ειδικά ψηφοφορίες το μόνο που επιτυγχάνεται βάσει του άρθρου 67 του Συντάγματος είναι να κατεβαίνει το μέτρο. Δηλαδή αν σε μία ονομαστική ψηφοφορία ενός σ/ν είναι όλοι οι βουλευτές τότε το μέτρο είναι 151, αλλά στην περίπτωση αποχώρησης πχ. μόνο των 9 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, τότε το μέτρο πέφτει στους 146 με την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων (άρθρο 67) (300-9=291, 291/2+1= 146 ). Άρα διΕυκολύνουμε να ψηφίζονται τα σ/ν με λιγότερες θετικές ψήφους πράγμα που βολεύει τους κυβερνώντες σε δύσκολα θέματα.

Στο δεύτερο σενάριο παραίτησης μιας Κ.Ο. δεν αρκεί η δική της παραίτηση αλλά και όλων όσων βρίσκονταν στα ψηφοδέλτια της Κ.Ο. ως υποψήφιοι βουλευτές της εκάστοτε εκλογικής περιφέρειας που έχει την έδρα. Αν αυτό γίνει τότε προκαλλούνται εκλογές αλλά ΟΧΙ ΕΘΝΙΚΕΣ παρά μόνο κατά περιφέρεια που έχει έδρες η συγκεκριμένη Κ.Ο.  Πχ. αν παραιτηθούν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνουν εκλογές μόνο στις περιφέρειες Α' και Β' Αθήνας, Α' και Β' Πειραιά, Α' και Β' Θεσσαλονίκης, Λάρισα, Ηράκλειο και ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ και θα διεξαχθεί μόνο για την έδρα ή τις έδρες που κατέχει η συγκεκριμένη Κ.Ο. και θα ψηφίσει το σύνολο των εγγεγραμμένων. Αυτονόητο πως η έδρα ή οι έδρες θα πάνε στο πρώτο κόμμα που έχει και την πλειοψηφία στην εκάστοτε εκλογική περιφέρεια(Άρα η Αριστερά ΔΕΝ πρόκειται με τα δεδομένα της τελευταίας εκλογικής μάχης και όχι με τις τυχόν δημοσκοπήσεις, να ξαναπάρει την έδρα!)

Κατόπιν αυτού αναπληρώνονται οι έδρες όσων βουλευτών παραιτήθηκαν και οι ΕΘΝΙΚΕΣ εκλογές ΜΕΤΑΤΙΘΕΝΤΑΙ για το τέλος της τετραετίας αφού θα εκχωρηθεί στα μέχρι χθες δύο μεγάλα κόμματα η ευρύτατη πλειοψηφία.

Άρα "Βούτυρο στο ψωμί τους" που λεν και στο χωριό μου.

Από τη στιγμή όμως που η δική μας παρουσία δεν επιτρέπει κανένα από τα δύο σενάρια τότε οι εκλογές είναι αναπόφευκτες γι' αυτούς. Βέβαια να λάβετε υπόψιν πως αν δεν γινόταν σκληρή κριτική και απανωτές καταγγελίες από τους βουλευτές που αντιστεκόμαστε στα αντιλαϊκά μέτρα της μνημονιακής συγκυβέρνησης δεν ξέρω αν το αποτέλεσμα της χθεσινής διαδικασίας θα ήταν 199 Υπέρ ή πολύ περισσότερα.

Και μην παραβλέπετε το γεγονός πως υπήρχαν 22 βουλευτές οι οποίοι απείχαν (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ). Γιατί άραγε δεν μπήκαν στην ολομέλεια να καταψηφίσουν; Μήπως έτσι βοηθούσαν να πέσει το μέτρο όπως αναφέρω στο πρώτο σενάριο, ώστε σε κάθε περίπτωση να περνούσαν τα μέτρα του μνημονίου 2;

Τελικά ποιοι είναι οι τζάμπα μάγκες;