31 Μαρ 2021

Aλ. Τσίπρας στους εκπροσώπους του EstiasiGreece: Κυβέρνηση θέατρο του παραλόγου – Δέσμη μέτρων για επανεκκίνηση της εστίασης

Τηλεδιάσκεψη με τους εκπροσώπους του EstiasiGreece από όλη την Ελλάδα είχε ο σήμερα το πρωί ο Αλ. Τσίπρας, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ - «Βιώνουμε μια κατάσταση παραλόγου και νομίζω ότι την αίσθηση αυτή δεν την έχουν μόνο οι επαγγελματίες που πλήττονται περισσότερο από όλη αυτή τη μεγάλη περιπέτεια, αλλά και ο μέσος πολίτης» επισήμανε χαρακτηριστικά.

Σκληρή κριτική για την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση όσον αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζει την πανδημία τόσο σε σε υγειονομικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο άσκησε ο Αλέξης Τσίπρας κατά την διάρκεια τηλεδιάσκεψης  με εκπροσώπους του EstiasiGreece από όλη την Ελλάδα, ενώ πρότεινε συγκεκριμένη δέσμη μέτρων για την επανεκκίνηση της δραστηριότητας στην εστίαση.

«Βιώνουμε μια κατάσταση παραλόγου και νομίζω ότι την αίσθηση αυτή δεν την έχουν μόνο οι επαγγελματίες που πλήττονται περισσότερο από όλη αυτή τη μεγάλη περιπέτεια, αλλά και ο μέσος πολίτης» επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας.

Χαρακτήρισε παράλογο το γεγονός ότι η εστίαση έκλεισε πριν από 5 μήνες με 2.500 κρούσματα, 30 νεκρούς και 200 διασωληνωμένους και σήμερα η κυβέρνηση συζητά για άνοιγμα «με 4.500 κρούσματα, 70 νεκρούς, 750 διασωληνωμένους και  150 πρόχειρα διασωληνωμένους να ψάχνουν να βρουν κρεββάτι. Αυτό ο μέσος πολίτης δεν μπορεί να το κατανοήσει» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Στο πλαίσιο αυτό, τόνισε ότι ή κακώς ακολουθήσαμε μέτρα επί έναν χρόνο που δεν οδήγησαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα «και κακώς η Ελλάδα είναι η ώρα με το πιο παρατεταμένο lock down, ή καλώς τα κάναμε μέχρι σήμερα όλα αυτά, αλλά τώρα οδηγούμαστε σε αποφάσεις  που θα οδηγήσουν σε λογικές που κατακρίναμε παλαιότερα, επικίνδυνες λογικές ανοσίας της αγέλης».

Για αυτό το λόγο και τόνισε πως πολλά από τα μέτρα που υιοθετήθηκαν από την κυβέρνηση «δεν είχαν ως αποτέλεσμα αυτό που επιδιώκαμε, το προσδοκώμενο αποτέλεσμα», κάνοντας λόγο για «σημαντικές αντιφάσεις». «Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι πιο επικίνδυνο να συναντιόμαστε σε έναν ανοικτό χώρο φορώντας μάσκα σε αποστάσεις πίνοντας τον καφέ μας, αλλά είναι απολύτως  ενδεδειγμένο, γιατί μας λέγαν ότι δεν υπήρχαν και μελέτες, να μπαίνουμε και να στριμωχνόμαστε στα ΜΜΜ , στο μετρό και στο λεωφορείο για να πάμε στην δουλειά μας, σε εργασιακούς χώρους που επίσης δεν υπήρχε στοχευμένη επιδημιολογική επιτήρηση».

Ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε τον κλάδο της εστίασης ως «από τους βαρύτερα πληττόμενους, όχι μόνο σε εθνικό αλλά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο», σημειώνοντας ωστόσο πως σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, έτυχε ουσιαστικής στήριξης με επιδότηση «ως και 70% του χαμένου τζίρου για όσο υπολειτουργούσε».

Πρόσθεσε πως σήμερα, η εστίαση «είναι ένας κλάδος που βρίσκεται στα όρια και φοβάμαι ότι βρισκόμαστε στην φάση που κάποιοι στην εστίαση  θα έχουν μεγάλη δυσκολία να επανεκκινήσουν».

«Γνωρίζεται ότι εμείς είχαμε άλλη αντίληψη εμπροσβαρούς στήριξης επιχειρήσεων και εργαζομένων προκειμένου να αντέξουν αλλά κυρίως  να συγκρατηθεί η ύφεση. Διότι η ύφεση είναι σαν δίνη, αν σε πάρει σε βυθίζει όλο και περισσότερο προς τα κάτω» πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας και πρότεινε δέσμη μέτρων για την «βιώσιμη επανεκκίνηση» των επιχειρήσεων:

-Μετατροπή της επιστρεπτέας προκαταβολής σε μη επιστρεπτέα για όλο τον κλάδο σε εθνικό επίπεδο .
-Να επιδοτηθεί με την επανέναρξη  η εργασία και όχι η αναστολή της εργασίας,  με κάλυψη ασφαλιστικών εισφορών  για την περίοδο μετά το lock down.
-Να μειωθεί το ΦΠΑ στο 6% ειδικά για την εστίαση.
-Γενναία ρύθμιση των πανδημικών χρεών

Προϋπόθεση βιώσιμης επανεκκίνησης η ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους


Ειδικά στο θέμα του ιδιωτικού χρέους που δημιουργήθηκε μέσα στην πανδημία, όπως διευκρίνισε, «θα πρέπει να αφορά και φορολογικές υποχρεώσεις αλλά και το ιδιωτικό χρέος της κρίσης στα πρότυπα της ρύθμισης που είχε κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όταν είχαμε βγει από το μνημόνιο για τα χρέη στις ασφαλιστικές εισφορές», υπενθυμίζοντας ότι προέβλεπε «κούρεμα ονομαστικού χρέους ως και 40% μεσοσταθμικά και ρύθμιση με 120 δόσεις για το υπόλοιπο»

Χαρακτήρισε τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους «αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσουμε να μιλάμε για βιώσιμη επανεκκίηση των επιχειρήσεων και της οικονομίας», σημειώνοντας πως στην Ελλάδα «δεν υπήρξε στην εστίαση αλλά και σε άλλες επιχειρήσεις η στήριξη που υπήρξε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες», φέρνοντας ως παράδειγμα τη Γερμανία που «που επιδότησε  στο 70% του τζίρου την εστίαση την περίοδο που υπολειτουργούσε».

Παράλληλα, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έκανε αναφορά και στη συνολική πορεία της οικονομίας, τονίζοντας πως «η ύφεση στην Ελλάδα για το 2020 δυστυχώς ήταν η τρίτη μεγαλύτερη στην ΕΕ», κάνοντας λόγο για στοιχείο που είναι «ιδιαίτερα επιβαρυντικό και προβληματικό, καθώς είναι μια χώρα που μόλις ξεπέρασε σχεδόν μια δεκαετία κρίσης και έχει ένα δημόσιο χρέος πολύ υψηλό και εκτοξεύεται εξαιτίας της ύφεσης».

27 Μαρ 2021

Δελτίο Τύπου Τμήματος Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ


                                        27/3/2021

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ/ΦΥΛΟΥ ΤΟΥ

ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

 

Το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ καταδικάζει απερίφραστα την απαράδεκτη στάση της αστυνομίας να προβεί, για μια ακόμα φορά, σε αναίτια προσαγωγή γυναικών που θέλησαν να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά για την απόφαση της Τουρκίας να αποχωρήσει από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.

 

Συγκεκριμένα, χθες, Παρασκευή, 26/3 στις 12 το μεσημέρι, 7 γυναίκες, μέλη φεμινιστικών οργανώσεων, πραγματοποίησαν συμβολική διαμαρτυρία ανοίγοντας πανό έξω από την τουρκική πρεσβεία με σκοπό να παραδώσουν και σχετικό ψήφισμα. Αντί γι' αυτό, απέναντι σε αυτές τις 7 γυναίκες βρέθηκαν 50 αστυνομικοί που χωρίς λόγο τις μετέφεραν με συνοδεία, λέγοντάς τους ότι είναι υπό «επιτήρηση» στο Α.Τ. Συντάγματος, όπου μετά την εξακρίβωση των στοιχείων τους τις άφησαν ελεύθερες.

 

Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια κατά των 7 γυναικών, εκτός του ότι συνιστά παραβίαση του δικαιώματός τους να διαδηλώνουν, καταδεικνύει και την υποκρισία της κυβέρνησης που από τη μια μεριά καταδικάζει με δηλώσεις της τη στάση της Τουρκίας στο συγκεκριμένο θέμα και από την άλλη στέλνει την αστυνομία να εμποδίσει τη συμβολική αυτή διαμαρτυρία.

 

 

Το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ:

 

Ø  δηλώνει την αμέριστη συμπαράστασή του στις γυναίκες της Τουρκίας που μένουν ακόμα περισσότερο εκτεθειμένες και απροστάτευτες στην έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες, που αποτελούν καθημερινό φαινόμενο στη γειτονική χώρα.

 

Ø  συνεχίζει απαρέγκλιτα να αγωνίζεται για την υπεράσπιση του θεμελιώδους δικαιώματός μας στη διαδήλωση και να απαιτεί το σεβασμό όλων των συνταγματικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών. 

 

 

24 Μαρ 2021

Πώς αμείβεται η εργασία στην αργία της 25ης Μαρτίου


Αδωνις Γεωργιάδης 17/3: "Αν είχα πλαστογραφήσει εγώ έγγραφο θα έπρεπε να παραιτηθώ από βουλευτής και να εξαφανιστώ από την πολιτική ζωή. Αν είναι δυνατόν ένας υπουργός να πλαστογραφεί"


3 Μαρ 2021

Η αποχή από τις εκλογές του 1946


Γιώργος Πετρόπουλος στην Εφημερίδα των Συντακτών

Ιστορίας κι από τα θέματα πολιτικής συμπεριφοράς που δίχασαν την Αριστερά λόγω της απόφασής της -και της απόφασης μεγάλου μέρους των δυνάμεων του Κέντρου- να απόσχει από την εκλογική διαδικασία.

Εκείνη η αποχή δεν έχει καμία σχέση με το φαινόμενο της αποχής από τις εκλογές που επιλέγει μια μερίδα του πληθυσμού σε ομαλές πολιτικές περιόδους.


Οι πολιτικές δυνάμεις που αποφάσισαν, το 1946, να απόσχουν από τις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές που έγιναν στη χώρα δεν το έκαναν για να εκφράσουν την αποστροφή τους στο πολιτικό σύστημα και στην πολιτική γενικότερα, αλλά για να εμποδίσουν να εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα -με εκλογική νομιμοποίηση- ένα καθεστώς βίας και νοθείας, μια ιδιότυπη και βάρβαρη δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα.

Οι εκλογές του 1946 διεξήχθησαν από μια κεντρώα κυβέρνηση, την κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη, ύστερα από απαίτηση των Αγγλων, χωρίς να διασφαλίζεται η ελάχιστη προϋπόθεση δημοκρατικής νομιμότητας και ανεμπόδιστης έκφρασης του φρονήματος των πολιτών.
Σε συνθήκες βίας και νοθείας

Από την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας και μέχρι τις εκλογές, για περισσότερο από έναν χρόνο, σε ολόκληρη τη χώρα κυριαρχούσε η λευκή τρομοκρατία σε βάρος της Αριστεράς και των δημοκρατικών πολιτών.

Ξυλοδαρμοί, βασανισμοί, λεηλασίες, δολοφονίες, βιασμοί και συλλήψεις ήταν καθημερινό φαινόμενο, ιδιαίτερα στην επαρχία.

Οι εκλογικοί κατάλογοι ήταν νόθοι από την αρχή ώς το τέλος. Μαγειρεμένοι κατ’ αυτό τον τρόπο που να διασφαλίζουν τόση νοθεία ώστε το καθεστώς να βγάλει το αποτέλεσμα που επιθυμούσε.

Την πραγματικότητα αυτή δεν την παραδεχόταν μόνο το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και γενικότερα η Αριστερά αλλά και το λεγόμενο δημοκρατικό Κέντρο, δηλαδή ο ίδιος ο Σοφούλης που τελικά έκανε τις εκλογές.

Ηταν τέτοια η κατάσταση, που λίγο πριν από τις εκλογές ο Σοφούλης ζήτησε από τους Αγγλους την αναβολή τους, κάτι που γράφτηκε στον Τύπο της εποχής στις 2/3/1946.

Η απάντηση της Μ. Βρετανίας ήταν κατηγορηματικά αρνητική και δόθηκε σε απαντητικό μήνυμα του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών Ερνστ Μπέβιν.

Ο Σοφούλης πειθάρχησε στην απαίτηση της Μεγάλης Βρετανίας να διεξαχθούν οι εκλογές την 31η Μαρτίου 1946, αν και ο ίδιος συνέχισε να δηλώνει- όπως φαίονεται απ’ όσα είπε στις18 Μαρτίου 1946 στη Θεσσαλονίκη- ότι δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για αδιάβλητη εκλογική διαδικασία. Η κατάσταση αυτή οδήγησε σε μαζικές παραιτήσεις των υπουργών του Σοφούλη που δεν ήθελαν να νομιμοποιήσουν το εκλογικό έκτρωμα.
Η στάση της Αριστεράς

Η Αριστερά κατήγγειλε από την πρώτη στιγμή το προετοιμαζόμενο εκλογικό πραξικόπημα και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να το αποτρέψει. Στην απόφαση για αποχή δεν έφτασε «ελαφρά τη καρδία» και μέχρι την τελευταία στιγμή έκανε κάθε προσπάθεια για να διασφαλιστούν οι ελάχιστοι όροι συμμετοχής της στις εκλογικές διαδικασίες.

Εχει εκφραστεί η γνώμη -και είναι ευρύτερα πιστευτό- ότι την απόφαση για αποχή από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 την έλαβε η 2η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ που έγινε μεταξύ 12ης και 15ης Φεβρουαρίου 1946.

Η αλήθεια βεβαίως δεν είναι ακριβώς αυτή. Η 2η Ολομέλεια υιοθέτησε την από 7 Φεβρουαρίου 1946 απόφαση της Κ.Ε. του ΕΑΜ και των Αριστερών Φιλελευθέρων με την οποία το ΕΑΜικό κίνημα προσανατολιζόταν στην αποχή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός ότι η αποχή παρέπεμπε ευθέως στις αποφάσεις της 2ης Ολομέλειας ή στη σχετική απόφαση της Κ.Ε. του ΕΑΜ και των Αριστερών Φιλελευθέρων.

Τα αδιαμφισβήτητα ιστορικά στοιχεία και γεγονότα λένε ότι η 2η Ολομέλεια άφησε την πρωτοβουλία της τελικής απόφασης για το θέμα της στάσης στις εκλογές στο Π.Γ. του Κόμματος και στον ΕΑΜικό πολιτικό συνασπισμό.

Ετσι, στις 20 Φεβρουαρίου 1946 η Κ.Ε. του ΣΚ-ΕΛΔ (που δεν ήταν ΕΑΜικό κόμμα) πήρε απόφαση να ζητηθεί από την κυβέρνηση Σοφούλη δίμηνη αναβολή από τις εκλογές, διαφορετικά η απάντηση θα ήταν αποχή.

Την άποψη του ΣΚ-ΕΛΔ υιοθέτησαν όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς (ΕΑΜικές και μη) καθώς και ισχυρές δυνάμεις του Κέντρου. Αναβολή, όπως έχουμε ήδη σημειώσει, δεν δόθηκε ποτέ και η αποχή επιβλήθηκε εκ των πραγμάτων στην Αριστερά καθώς δεν μπορούσε να νομιμοποιήσει με τη συμμετοχή της ένα εκλογικό έκτρωμα.

Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι το ΚΚΕ -με πρόταση του Ν. Ζαχαριάδη- επιχείρησε μια έμμεση συμμετοχή του Πολιτικού Συνασπισμού των Κομμάτων του ΕΑΜ στις εκλογές. Αυτό θα γινόταν με την κάθοδο των Αριστερών Φιλελευθέρων (συνεργαζόμενου κόμματος με το ΕΑΜ) στις εκλογές με έναν υποψήφιο σε κάθε εκλογική περιφέρεια. Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε από το ΕΑΜ.

Οι εκλογές τελικά πραγματοποιήθηκαν χωρίς τη συμμετοχή της Αριστεράς και του μεγαλύτερου μέρους του Κέντρου και όπως ήταν φυσικό, η νοθεία οργίασε. Η αντίδραση «θριάμβευσε και η αποχή μετρήθηκε από τη διεθνή επιτροπή παρατηρητών του ΟΗΕ σε τρεις εκδοχές: στο 9,3%, στο 15% και 20-25%. Στο τέλος υιοθετήθηκε το ελάχιστο ποσοστό του 9,3%!!!
Το ιστορικό συμπέρασμα

Αργότερα, μετά τον εμφύλιο, το ΚΚΕ χαρακτήρισε την αποχή λάθος τακτικής και ορισμένες δυνάμεις της Αριστεράς λάθος στρατηγικής σημασίας. Μόνο το ΣΚ-ΕΛΔ των Σβώλου-Τσιριμώκου συνέχιζε να θεωρεί την αποχή σωστή επιλογή.

Σε κάθε περίπτωση κοινός τόπος όλων των τοποθετήσεων είναι ότι μια συμμετοχή -με τον τρόπο, ενδεχομένως, που υπέδειξε ο Ζαχαριάδης- ακόμα και σε εκείνες τις εκλογές θα έδινε περισσότερες δυνατότητες στον δύσκολο αγώνα που διεξήγε τότε το λαϊκό κίνημα και η Αριστερά.

Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, τότε το ιστορικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως η αποχή δεν αποτελεί ποτέ τη δέουσα απάντηση σε πολιτικά προβλήματα και πολιτικές καταστάσεις.