Γιατί ο Νίκος Παππάς. (του Νίκου Λύτρα)

Οι εσωκομματικές εκλογές για την επιλογή Προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ δεν είναι απλώς μία επιλογή προσώπου.Δεν είναι καν μία επιλογή,που ακόμα κι αν γίνει λάθος…,υπάρχουν πολλές δυνατότητες αργότερα ,να γίνουν διορθωτικές κινήσεις,που θα έχουν σημαντικό αποτέλεσμα.

Η Δημοκρατική Παράταξη πριν 60 ημέρες υπέστη τη μεγαλύτερη στρατηγική εκλογική ήττα από τη Δεξιά από το 1974. Μία ήττα ,την οποία το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛΛ καλοδέχθηκε,διότι κατά την κοντόφθαλμη στρατηγική της ηγεσίας
του, αποδοκιμάστηκε από τον ελληνικό λαό η αντιπολίτευση ,που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ- Π.Σ. και αυτό από την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ κέρδισε 3.5% , χωρίς να ενοχλείται ιδιαίτερα από τα επόμενα πιθανά 4 χρόνια διακυβέρνησης της Χώρας από τη Δεξιά του κου Μητσοτάκη.

Και πράγματι οι στρατηγικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ κατά την περίοδο 2019-2023 αποδοκιμάστηκαν.Η εκλογική αποδυνάμωση κατά 40% του ποσοστού του 2019 δεν χρήζει πολιτικών παυσίπονων.

Ποιες όμως επιλογές αποδοκιμάστηκαν;

Αποδοκιμάστηκαν οι επιλογές ,όπου άλλα έλεγε η βάση του κόμματος και οι συλλογικές συνεδριακές αποφάσεις και αλλιώς βάδιζε το καράβι. Αποδοκιμάστηκε η στρατηγική του κόμματος μέσα στο κόμμα,που επέλεξαν μειοψηφίες. Αποδοκιμάστηκε η στρατηγική της φανατικής ενασχόλησης με τον ακραίο,άκρατο και έξαλλο δικαιωματισμό,που τις περισσότερες φορές και έφθανε σε επίπεδα ετεροφοβίας και επικάλυπτε τις στρατηγικές για τη μεγάλη κοινωνική
πλειοψηφία. Αποδοκιμάστηκε ένα κόμμα,που ο Δημοκρατικός Λαός πίστεψε και εμπιστεύθηκε,πώς θα εκφράσει τη Δημοκρατική Παράταξη και όχι μόνο δεν την εξέφρασε αλλά αντιθέτως είτε συντάχθηκε με αριστερίστικες κοινωνικές μειοψηφίες,είτε παρουσίαζε εικόνα τρικυμίας εν κρανίω,καθώς οι συνεχείς συντεταγμένες και οργανωμένες διαφοροποιήσεις στελεχών του ,αφαιρούσαν κάθε μέρα μέρος της αξιοπιστίας του σχετικά με την προοπτική κυβερνησιμότητας.

Για όλα τα παραπάνω και για πολλά ακόμα,που δεν είναι δυνατόν,να αναπτυχθούν σε ένα κείμενο , οι εσωτερικές εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου της 10ης Σεπτεμβρίου αποκτούν κομβική σημασία.

Σε αυτές τις εκλογές εκτός από τα πρόσωπα συγκρούονται 3 στρατηγικές.

Η μία είναι η στρατηγική του μικρού αριστερού/αριστερίστικου κόμματος διαμαρτυρίας,που δεν ενδιαφέρεται ,να γίνει κόμμα εξουσίας,αλλά να ΄΄παρεμβαίνει΄΄,όποτε αυτό κρίνει ό,τι χρειάζεται στις στρατηγικές και τακτικές
επιλογές της κυβερνώσας Δεξιάς, η δεύτερη η στρατηγική ενός κόμματος που έχει ασαφή και αόριστη ιδεολογική-πολιτική κατεύθυνση,περιφέρεται σε όλο το πολιτικό φάσμα και διατείνεται ,ότι είναι με όλους και ταυτόχρονα και με κανέναν.

Οι δύο αυτές στρατηγικές έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Είναι Στρατηγικές Ήττας και όχι Εξουσίας.

Η τρίτη στρατηγική μιλάει καθαρά για Παράταξη ιδεολογική-πολιτική-κοινωνική, η οποία θα ξεκινά πολιτικά από το Δημοκρατικό Κέντρο και θα τελειώνει στις δημοκρατικές δυνάμεις της Αριστεράς και κοινωνικά θα εκφράζει αυτούς που διαχρονικά κατατάσσονται ως μη προνομιούχοι Έλληνες.

Παράταξη η οποία,δεν έχει σκοπό ούτε να παρεμβαίνει,ούτε να υφίσταται,ούτε να λειτουργεί συμπληρωματικά συστημικά και πολιτικά,αλλά ο σκοπός της θα είναι ένας και αυτός θα είναι να κυβερνά και να ασκεί επί του πρακτέου την πολιτική της.

Η Στρατηγική αυτή είναι η στρατηγική ,που εκφράζεται σε αυτή την κρίσιμη ιστορική για την Παράταξη συγκυρία από το Νίκο Παππά.

Μία Στρατηγική μακρυά από τις κομματικές νομενκλατούρες της έντιμης αλλά διαρκώς ηττημένης και περιθωριοποιημένης Αριστεράς,του κόμματος- σκαντζόχοιρου στις δυνάμεις της κοινωνικής πλειοψηφίας , του αυτοπεριορισμού στη γωνία του πολιτικού φάσματος,του συμπληρωματικού κόμματος.

Μία Στρατηγική μαζί με όλες τις Δημοκρατικές Δυνάμεις του τόπου ,όχι για την ΄΄αυτοβελτίωση΄΄ του κόμματος μέσω κομματικών φροντιστηρίων περιφερομένων ινστρούκτορων,ούτε για τη δημιουργία διαρκώς συνεδριάζοντος φιλοσοφικού ομίλου , αλλά για έλθει πάλι η Δημοκρατική Παράταξη στην Εξουσία. Απεναντί μας δεν έχουμε απλώς ένα Δεξιό κόμμα.Η Ν.Δ εκφράζει Παράταξη,τη Δεξιά,η οποία εκτείνεται από το Συντηρητικό Κέντρο εώς την εθνικιστική και ρατσιστική πολλές φορές Δεξιά.

Και ο μόνος που δεν θέλει απλώς να αντιπαρατάξει ένα αριστερό/αριστερίστικο/μπερδεμένο/ομφαλοσκοπικό μικρό κόμμα απέναντι στη Δεξιά , αλλά αυτή τη φορά να αντιπαρατεθεί κανονικά απέναντι στη Δεξιά η Δημοκρατική Παράταξη , να νικήσει και να εφαρμόσει την πολιτική της για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των μη προνομιούχων Ελλήνων , είναι ο Νίκος Παππάς.

(Του Νίκου Λύτρα,Δικηγόρου,Μέλους της Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Νότιας Αθήνας.)