Μπήκαμε στη βδομάδα των εκλογών. Όσο ματαιώνονται οι εκλογικές προσδοκίες κάποιων αριστερών κομμάτων, τόσο θα ξεσπάνε θύελλες ύβρεων αντί επιχειρημάτων.
Συγκεκριμένα, εκείνο το 10%-11% αποτελεί πια μακρινό όνειρο για την ομοφοβική ηγεσία του ΚΚΕ. Επίσης απρόσιτο είναι το δημοσκοπικά θρυλούμενο 5,8% για τη ΝΕ.ΑΡ. το οποίο κάπως θα δικαιολογούσε, εσωτερικά, το αποσχιστικό εγχείρημα της.
Ο Κασσελάκης ...αναβαθμίστηκε από τον Δημ. Κουτσούμπα από «φυντάνι» σε «απατεωνίσκο και τυχοδιωκτάκο». Ο Ρίψασπις του 2015 Γαβριήλ Σακελλαρίδης κάνει λόγο για έναν «επικίνδυνο πολιτικό» που δεν σκέφτηκαν να τού θέσουν «ρήτρες αποκλεισμού» από την ηγεσία. «Πήγε στην Παλαιστίνη για εξαπάτηση». Άλλος, του κλίματος "Εποχής", κραυγάζει «Τσακίστε τον Ντούτσε!»
Οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ βομβαρδίζονται με απαξιωτικά σχόλια «Δεν ντρεπόσαστε το βράδυ να κοιτάτε τον καθρέφτη;», «Λυπάμαι που ήμουν στο ίδιο κόμμα με αυτούς», «Η αληθινή Αριστερά είναι εδώ – οι άλλοι είναι του δίευρου». Η αλήθεια να λέγεται· υπάρχει κι εκεί ένας ολόκληρος κόσμος μετριοπαθής και σιωπηλός που τοποθετείται νηφάλια.
Το φαινόμενο της τεχνητής πόλωσης δεν είναι νέο κι άγνωστο. Από τα χρόνια της ΕΔΑ βρισκόταν απέναντι η «Συνεπής Αριστερά» των Μαοϊκών και η «Επαναστατική» των αριστεριστών. Αργότερα βρέθηκαν απέναντι στο μεταπoλιτευτικό ΚΚΕ το οποιο τότε αποτελούσε τον κύριο πόλο της Αριστεράς και τα τελευταία χρόνια κόντρα στον Τσίπρα.
Ο φραστικός προπηλακισμός αποτελεί μια μορφή ιδεολογικής τρομοκρατίας που κατα κανόνα ασκείται απ΄ αυτούς που βλέπουν το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους και τα ποσοστά να μη βγαίνουν. Η εικόνα της ...ήρεμης δύναμης θρυμματίζεται, το καταραμένο ΤΙΚ-ΤΟΚ υιοθετείται καθυστερημένα και υποτίμηση του "πρώην συντρόφου" εμφανίζεται σαν ύστατο καταφύγιο.
Η 9η Ιουνίου θα αποτελέσει τη λυδία λίθο. Ακόμη και για όσους δεν αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στα εκλογικά ποσοστά εντός της Αριστεράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου