Η είδηση: Μία ομάδα «αγανακτισμένων πολιτών» επιτέθηκε προχθές το βράδυ με πέτρες εναντίον 80 προσφύγων, που φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο στα Βίλια στο πλαίσιο του προγράμματος «Φιλοξενία».
Η κινητοποίηση είχε τη στήριξη του Δημοτικού Συμβουλίου Μάνδρας αλλά και προσωπικά της δημάρχου, η οποία φέρεται να ήταν παρούσα στην συγκεκριμένη «διαμαρτυρία».
Είναι πολύ εύκολο να καταδικάζουμε τον ρατσισμό επί της αρχής, να αναδεικνύουμε τις αξίες της αλληλεγγύης, να συγκινούμαστε με το δράμα των προσφύγων και να τα βάζουμε όλα αυτά και θέμα της έκθεσης στις Πανελλλαδικές. Αν όμως εστιάσουμε στο επίπεδο μιας τοπικής κοινωνίας, όλα αυτά αλλάζουν.
Ο ρατσισμός, η επιθετική ξενοφοβία και το μίσος μετασχηματίζονται ως διά μαγείας σε «δικαιολογημένες ανησυχίες των κατοίκων», οι οργανωμένοι ακροδεξιοί και φασίστες διαχέονται στη μάζα των «νοικοκυραίων» και οι πέτρες, τα λοστάρια και η βία γίνονται θεμιτές μορφές κοινωνικής διαμαρτυρίας. Και από κοντά υπάρχει και ο μικροκομματισμός, πάντα έτοιμος να αγκαλιάσει τις «ανησυχίες» αυτές, αποφεύγοντας σταθερά έστω και μισή λέξη αποδοκιμασίας, προκειμένου να κερδίσει εκλογικά τους «εγώ δεν είμαι ακροδεξιός, αλλά...».
Αυτά είναι φαινόμενα για τα οποία κάποτε η ελληνική κοινωνία θα ντρέπεται, όπως ντρέπεται σήμερα για τις ρατσιστικές επιθέσεις ενάντια στους πρόσφυγες που ήρθαν από τη Μικρά Ασία. Γι' αυτό χρειάζεται αποφασιστική απάντηση.
Ένα αποφασιστικό μέτωπο για την υπεράσπιση της αλληλεγγύης και των ανθρώπινων αξιών, ένα μέτωπο ορθολογισμού απέναντι στον φόβο που προκαλούν 80 πρόσφυγες -κυρίως οικογένειες με παιδιά-, ένα μέτωπο καταδίκης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Τον πολιτισμό μας δεν τον αλλοιώνουν οι πρόσφυγες, τον αλλοιώνουν ο ρατσισμός και η ξενοφοβία. Ας τον υπερασπιστούμε.
Η κινητοποίηση είχε τη στήριξη του Δημοτικού Συμβουλίου Μάνδρας αλλά και προσωπικά της δημάρχου, η οποία φέρεται να ήταν παρούσα στην συγκεκριμένη «διαμαρτυρία».
Είναι πολύ εύκολο να καταδικάζουμε τον ρατσισμό επί της αρχής, να αναδεικνύουμε τις αξίες της αλληλεγγύης, να συγκινούμαστε με το δράμα των προσφύγων και να τα βάζουμε όλα αυτά και θέμα της έκθεσης στις Πανελλλαδικές. Αν όμως εστιάσουμε στο επίπεδο μιας τοπικής κοινωνίας, όλα αυτά αλλάζουν.
Ο ρατσισμός, η επιθετική ξενοφοβία και το μίσος μετασχηματίζονται ως διά μαγείας σε «δικαιολογημένες ανησυχίες των κατοίκων», οι οργανωμένοι ακροδεξιοί και φασίστες διαχέονται στη μάζα των «νοικοκυραίων» και οι πέτρες, τα λοστάρια και η βία γίνονται θεμιτές μορφές κοινωνικής διαμαρτυρίας. Και από κοντά υπάρχει και ο μικροκομματισμός, πάντα έτοιμος να αγκαλιάσει τις «ανησυχίες» αυτές, αποφεύγοντας σταθερά έστω και μισή λέξη αποδοκιμασίας, προκειμένου να κερδίσει εκλογικά τους «εγώ δεν είμαι ακροδεξιός, αλλά...».
Αυτά είναι φαινόμενα για τα οποία κάποτε η ελληνική κοινωνία θα ντρέπεται, όπως ντρέπεται σήμερα για τις ρατσιστικές επιθέσεις ενάντια στους πρόσφυγες που ήρθαν από τη Μικρά Ασία. Γι' αυτό χρειάζεται αποφασιστική απάντηση.
Ένα αποφασιστικό μέτωπο για την υπεράσπιση της αλληλεγγύης και των ανθρώπινων αξιών, ένα μέτωπο ορθολογισμού απέναντι στον φόβο που προκαλούν 80 πρόσφυγες -κυρίως οικογένειες με παιδιά-, ένα μέτωπο καταδίκης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Τον πολιτισμό μας δεν τον αλλοιώνουν οι πρόσφυγες, τον αλλοιώνουν ο ρατσισμός και η ξενοφοβία. Ας τον υπερασπιστούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου