Κλεμμένες ώρες, ξενύχτια, μισές διακοπές, μια διαρκής αναζήτηση χρόνου. Μα τώρα που μετά από αρκετά χρόνια τέλειωσε, νομίζω ότι πάνω από όλα ήταν ένα βιβλίο που διαμορφώθηκε πέρα από την έρευνα, μέσα από διαβάσματα και κουβέντες φίλων και συναδέλφων, ένα βιβλίο που γέννησε η συντροφικότητα και η αγάπη. Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει και στις 15 Απριλίου θα είναι η παρουσίαση από αγαπημένους μου ανθρώπους. Σα μια γιορτή. Κι ας λείπουν κάποιοι: ο Σταύρος Κωνσταντακόπουλος που μίλαγε για τον πατέρα του και το φευγιό του από την Πελοπόννησο στον εμφύλιο, ο Σπύρος Ασδραχάς για τους χωροφύλακες στη Λευκάδα. Μα έτσι είναι: πάντα κάποιοι λείπουν από τις γιορτές, μα είναι παρόντες μέσα μας και σε αυτά που γράφουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου